Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008

Στον κτηνίατρο

Νιαρρρρρρ!!!!!!! Ουφ Ουφ, τί έχω πάθει????
Νιώθω πιασμένος. Τα κοκαλάκια μου πονάνε, η μύτη μου είναι βουλωμένη και ο λαιμός μου, σαν να έχω κάνει γαργάρες με αχινούς.
Ας τεντωθώ λιγάκι.........Νιαουρρρρρρρρρ αχ βάχ τι περνάω ο γάτος................
Ας ξανακοιμηθώ........Νιαρρρρρρ χρρρρρρ φσσσσσ...........
-Έλα Καστράτο, έτοιμο το φαί
-Νιάουμφ, δεν έχω όρεξη. Θέλω να μείνω κάτω από την κουβέρτα......Μιάουφφφφ
-Έλα βρε τεμπελόγατε.........
-Νιαου, τεμπελόγατος???? Εγώ κοιμάμαι μόνο 22 ώρες το 24ωρο, όχι και τεμπελόγατος....Νιουρ
-Καστράτο, Τι έχεις??? να δω.
-Νιαου μπρρρρρ, είμαι χάλια.
-Καλά εσύ καίς, την άρπαξες μου φαίνετε.
-Νιάου μάλλον, κάποιο ρεύμα αχαχαχαχαχαχαχαχαχ
..................................ΛΊΓΗ ΏΡΑ ΜΕΤΆ..............................................................................................
-Λοιπών νεαρέ, έκλεισα ραντεβού στον κτηνίατρο, σε τρείς ωρίτσες θα σε δει ο γιατρός.
-Νιαου, αυτός ο αλμπάνης να δει εσένα. Έτσι είναι οι γιατροί????? Καλέ αυτός το πτυχίο το πήρε νύχτα. Άκου κτηνίατρος αυτός.
-Εεεεεεεελα Καστράτο μου, σου ετοίμασα κάτι ζεστό να πιείς, έλα.
-Νιαουρρρ, ναι καλά οι αγκαλιές μας έλειπαν τώρα. Άσε με κάτω. Α! τι είναι αυτό στο πιατάκι μου??? Ζεστό και ωραίο φαίνετε, να μυρίσω...σνιφφφφ.... Τσάι Κίνας επαρχίας Γιουνάν. Μα καλά αφού το ξέρεις ότι εγώ πίνω Μόνο πράσινο τσάι δυτικής Κεϋλάνης. Νιουφ, τέλος πάντων........γκλίπ γκλίπ γκλίπ, ααααααα!!!!!! τί καλόοοοοοοο... νιάου
-Λοιπόν Καστράτο ώρα να φεύγουμε, έλα στο κλουβάκι.
-Νιάου, μα καλά πιστεύεις πραγματικά ότι χωράω εκεί μέσα.......ΕΕΕΕΕ μην σπρώχνεις, τα πάχη μου τα κάλλη μου θα μου θα μου τα τσαλακώσεις μην σπρώχνεις αχ ουχ......... Τελικά σου πέρασε......Μπήκα.....Ούτε να πάρω ανάσα δεν μπορώ εδώ μέσα....#%*^##^& Νιούμφ!!!!!!!!!!
-Το ξέρεις Καστράτο ότι παραβάρυνες?? Θες δίαιτα.
-Νιάου, δίαιτα να κάνεις εσύ, εγώ απλά έχω λίγα πιασίματα, ενώ εσύ, κοίτα κοιλιά. χαχαχαχαχα...γκουχ γκούχ...
-Νιάου, μην κουνάς το κλουβί έτσι, δεν πάς σε παρέλαση, δεν μεταφέρεις πατάτες γάτο μεταφέρεις και συγκεκριμένα εμένα, σιγά βρε άσχετε......νιαααρρρρρ....Θα ξεράσω ζαλίζομαι....... ααααααααχ τι τραβάω ο γάτος νιάουουουουουου.
-Νιουρ, ωραία θα πάμε με το αυτοκίνητο. Τέλεια.
-Έλα Καστράτο βγες
-Νιάου, μια κουβέντα είναι μισό να ξεσφηνώσω...νιούμφφφφφφ, ααααααχ, και τώρα στην εταζέρα ωωωωπ, ξάπλες, και πού είσαι, βάλε και Οzzy να φτιαχτούμε, αυτός είσαι, γουστάρω. Ξεκινήσαμε, τί ωραία.
-Μαμά κοίτα ένα γατάκι
-Νιάουρ, Τι λες ρε νιάνιαρο, ποιόν είπες γατάκι??? Αν ήταν λίγο πιο ανοιχτό το παράθυρο θα σε συγύριζα εγώ μούλικο, που θα με πεις και γατάκι...
-Καστράτο ήσυχα...
-Νιάου, μα δεν το άκουσες το νιάνιαρο, την μισή μπουκιά, με είπε γατάκι. Τέλος πάντων, ας δώσω τόπο στην οργή. Ααααααααχ. Αιώνια ξάπλαααααχχχχ
-ΝιαΩΩΩΩΩπα....Φανάρι νιούφ
-Καλέ ζωντανό είναι. Κοίτα κοίτα
-Νιούρρρρ. Ναι ρε αποτυχημένη ξανθιά ζωντανός είμαι. Έχεις πρόβλημα????
-Μπορώ να το χαϊδέψω??
-Να σας ανοίξω λίγο το παράθυρο.
-Καλέ είναι τέλειος
-Νιουρρρ. Το ξέρω τίποτε άλλο???
-Νιάου, μάζεψε το ξερό σου από την γούνα μου μην στο κόψω από την ρίζα, μαζέψου κοπέλα μου, σταμάτα να μου ανακατεύεις το τρίχωμα θα μου χαλάσεις την κόμμωση, Άντε στην μηχανή με τον άντρα σου, το φανάρι είναι πράσινο, τσακίδια, ούστ!!!!!
-Νιάου κοίτα ζευγάρι να σου πετύχει, αυτός σαν κακοχυμένος λουκουμάς και αυτή είναι αδύνατη σαν να έχει να φάει μήνες, άσε που φοράει και μίνι. Νιουρ, μίνι κοπέλα μου φοράνε αυτές που έχουν πόδια εσύ ρε πτώμα τί έχεις, μόνο κόκαλα μουαχαχαχαχαχα
-Νιούρ, τί κοιτάς ρε κοπρόσκυλο?? Άντε κυρά μου μάζεψε το ψιλόσπιτο μας πήρε τα αυτιά.
-Νιάου, ευτυχώς αυτή με τον κόπρο πάει ευθεία, εμείς στρίψαμε, μα καλά την είδες μια μούρη, αυτή με τον σκύλο?? Εντελώς σκυλίσια νιάουρρρρ
-Νιαου όπα, άλλο φανάρι. Αααα!!! Κοίτα αυτή, ωραία είναι καλό κομμάτι ε?? Ψιλή στιλάτη. Ωραίο πράμα. Άρε τί φτιάχνει ο Θεός όταν έχει κέφια, κοίτα την άλλη, τί γυαλιά είναι αυτά κοπέλα μου, σαν τρόλεϊ είσαι χαχαχαχα, αμ αυτός, κοίτα πώς είναι, πώς πάει χαχαχαχαχα, σιγά ρε θα σου πέσει κανένα κιλό μαγκιά....χαχαχαχαχα, να κι' άλλη με σκύλο, μα καλά τί βρίσκουν στα σκυλιά, αφού είναι τελείως χαζά. Ξέρουν μόνο 3 γράμματα απ' όλη την αλφάβητο και αυτά με λάθος σειρά "ΓΑΒ"!!!!!!!!!!!!!!!!
-Νιουρ ξεκινάμε πάλι
..................................................................................ΛΊΓΟ ΜΕΤΆ..............................................................
-Φτάσαμε Καστράτο μου, έλα μπες πάλι στο κλουβάκι
-Νιάου, όπως τα λες, κλουβάκι για ένα γάταρο...αχ, ούχ #$%^^^&^*%%%, Ουφ, πάλι εδώ μέσα. Τί στριμωξίδι Θεέ μου νιούμφ
-Καλημέρα στον έφερα να δούμε τί έχει
-Ωραία βάλε τον εκεί
-Έλα Καστράτο βγες
-Νιάου βγαίνω, αχχχχχ ωραία, ας τεντωθώ λίγο νιάχχχχχχχχχχχχχχχ
-Πώ πώ ένα λιοντάρι, καλέ πώς έγινε έτσι?????
-Νιαουρ, κατ' αρχή δεν είμαι λιοντάρι είμαι γάτος, αν εσύ βλέπεις λιοντάρι να πάς σε γιατρό να σου βγάλει τα μάτια να ησυχάσουμε. Ας κάτσω, μάλλον ξαπλώσω, εδώ, φαίνετε άνετα.
-Εύη, σε παρακαλώ φέρε τον γάτο εδώ.
-Νιάου ποιά είναι η Εύη?? Καλέ εσύ είσαι η Εύη, άντε να φας κορίτσι μου που είσαι σαν να ήρθες από τον λιμό της Αιθιοπίας, τι πάς να κάνεις, να με σηκώσεις?? Εσύ καλέ με το ζόρι σηκώνεις τον εαυτό σου νιαουουουουουου, σιγά κοπέλα μουουουουουουουου
-Καλέ είναι βαρύς!!!!!
-Νιούρρρ, φυσικά είμαι βαρύς. Τί σαν και εσένα φτερό στον άνεμο. Καλέ τί κόκκινα μαλλιά είναι αυτά, μουαχαχαχαχαχαχα σαν πυρσός είναι χαχαχαχαχαχαχα νιάου νιάου.
-Ωραία τώρα κράτα του την ουρά σηκωμένη
-Νιάου Ε!!! Τέτοια ουρά σαν την δική μου, πρέπει να την θαυμάζουν. Σας αρέσει έ, Μα τί πάς να κάνεις εκεί με το θερμόμετρο??? πού πάς να το βάλεις??? Έχω καλό όνομα στην γειτονιά εγώ, δεν θα μου το χαλάσεις εσύ, μη γιατί νιουάαααχχχ, ##$%^&^^%%$$#$#$%%^^&&%^%%$$. κακόχρονο να έχεις πανάθεμάσε, γιατρέ της συμφοράς. Πάλι καλά που δεν με είδε κανένας, πωπω ρεζιλίκιιιιιιιιιι νιάουρρρ νιούρρρρ
-Έχει πυρετό, για να τον ακροαστώ
-Νιάου μπα έχεις και στηθοσκόπιο, ωχ άχ είναι κρύο χαχα γαργαλιέμαι χιχιχι
-Μάλιστα, θα του γράψουμε ένα φαρμακάκι και θα γίνει περδίκι
-Ωραία θα πάω να το πάρω αμέσως.
-Δύο φορές την ημέρα, πρωί βράδυ και σε δυό τρείς μέρες θα είναι περδίκι
-Νιάου, τί λες ρε κομπογιαννίτη, να το πάρεις εσύ το φάρμακο να γίνεις βόδι που σου ταιριάζει όχι εγώ ο μέγας και ονομαστός γάτος περδίκι. Άκου πράγματα, να πάρω το φάρμακο να γίνω πουλί. Περδίκι. Α να χαθείς, και εσύ και το άλλο το σκιάχτρο η Εύη. Τί κοιτάς κοπέλα μου που μέσα από τη ρόμπα μου φοράς και σορτσάκι. Άντε φάε να γίνεις άνθρωπος, η λακόστ η μπλούζα σου έλειπε χάλι ε χάλι. Να σε δω το χειμώνα, που θα φυσάει τί θα κάνεις, θα τριγυρνάς με βαρίδια στις τσέπες????
-Ωραία φεύγουμε τώρα. Καστράτο μέσα
-Νιάου #$$%^%%$%$^$^$^&#$^$&$%*&%&(^&^# Μπήκα. Νιούφφφφ
-Τι χρωστάω
-Νιάουρρρ θέλει και λεφτά ο κτηνίατρος της συμφοράς??? Τί τον πληρώνεις??? Αυτός είναι για ανθρώπους όχι για γάτους, ο αλμπάνης ο άσχετος.
-Νιάου αχχχχχ ωραία πάλι στο αυτοκίνητο, ωωωωπ στην εταζέρα, και Ozzy στο cd άψογα
-Νιάου, γιατί σταματήσαμε?? που πάς??? Α, στο φαρμακείο. Αυτός είναι ο φαρμακοποιός???
Χαχαχαχα καλέ αυτός είναι πιο φαρδύς από το γραφείο χαχαχα, οι καρέκλες σου ατσάλινες είναι ρε φαρμακοτρίφτη??? χαχαχαχα, και κοίτα κάτι γυαλιά, σαν παρμπρίζ αυτοκινήτου είναι, ρε τί γέλια.
Νιάου, ρε φαρμακοτρίφτη, κοίτα μην πέσεις γιατί θα γίνει σεισμός ρε γέλια χαχαχα, ρε σύ χωράς μαζί με το νερό στις πισίνες???? χαχαχαχαχα
-Άντε Καστράτο μου, πάμε σπίτι, να πάρεις και το φαρμακάκι σου να γίνεις καλά.
-Σιγά μην πάρω εγώ αυτό. Να γίνω περδίκι. Πτηνό δηλαδή. Να το πιείς εσύ.
-Νιάου κοίτα αυτός με την μηχανή πώς τρέχει. Φίλε θα σε βρούμε στην επόμενη κολώνα, μόνο που εσύ θα είσαι αυτοκόλλητο. Τι βλάκες Θεέ μου.
-Νιούρ, κοίτα την καστανομάλλα που περιμένει στην διάβαση, Κούκλα. Αυτή μάλιστα, να φορά μίνι. Αυτή μάλιστα κύριε, νιαου. Άλλος ηλίθιος, πώς οδηγάς έτσι ρε, κοίτα τι κάνει. Σφήνες. Ναι ρε, έτσι να οδηγάς και θα προκόψεις.
-Νιάου κοίτα το κοπρόσκυλο που τα κάνει. Πάνω στο πεζοδρόμιο. Αυτά τα ζώα δεν έχουν τρόπους τελικά. Εντελώς αμόρφωτα. Αμ το άλλο το ζώο, δεν τα μάζεψε. Τα άφησε πάνω στο πεζοδρόμιο τι βλήμα. Τι άχρηστος. Το ένα ζώο έβγαλε βόλτα το άλλο.
-Φτάσαμε σπιτάκι μας Καστράτο μου.
-Νιάου. Ωραία σπίτι μου σπιτάκι μου, ωραίο κρεβατάκι μου.
-Νιαρχ, τί ωραία να είσαι πάλι σπίτι, ωραία η βόλτα δεν λέω αλλά η ξάπλα άπαιχτη.
-Έλα Καστράτο μου το φαρμακάκι σου
-Νιάρ, σιγά μην το πιώ, πιες το εσύ. Μη όχι ΓΛΟΥΠ ΓΚΑΧ ΓΚΟΥΧ.
-Νιάου μου το έδωσε με το ζόρι. Έχει γούστο να γίνω περδίκι, για να με δω. Γούνα ουρά, κεφάλι πόδια, όλα Ο.Κ. και πούπουλα πουθενά. Ωραία.
-Νιάου πάω να ξαπλώσω. Νιαουουουουρρρρρρχχχχ, τί μέρα και η σημερινή
-Νιαουρχχχχχχχχρρρρρρρρρ φσσσσσσσσσ χρρρρρρρρ φσσσσσσσσσσσσ
....................................



Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2008

Βόλτες

Περπατάς, πότε στο πεζοδρόμιο και πότε στον δρόμο, χωρίς λόγο και σκοπό, χωρίς συγκεκριμένο προορισμό.
Τα πόδια κινούνται σχεδόν μηχανικά, πότε το ένα εμπρός και πότε το άλλο, χωρίς θαρρείς να παίρνουν εντολές, σαν να είναι ανεξάρτητα από το μυαλό, απλά κινούνται και σε μεταφέρουν χωρίς να γνωρίζεις που, και από πού.
Θυμάσαι πώς έφτασες μέχρι εδώ??? Από πού πέρασες??? Με ποιους συναντήθηκες??? Τι είδες, ποιους??? Τι σε είδε??? Ποιοι???
Καμία απάντηση δεν σού έρχεται και οι ερωτήσεις μένουν ερωτήσεις.
Δεν σε νοιάζει, Εσύ συνεχίζεις να περπατάς στον δρόμο που εσύ επιλέγεις, η μάλλον τα πόδια σου που σε οδηγούν.
Το κεφάλι άδειο, από σκέψεις αποφάσεις, προβληματισμούς σαν το μυαλό να μην λειτουργεί, λες και έχει πέσει σε μια προσωρινή νάρκη.
Οι δρόμοι αλλάζουν το ίδιο και οι κατευθύνσεις Εικόνες διαδέχονται η μια την άλλη, έρχονται και φεύγουν σε ένα ζωντανό slide show που προβάλετε ολόγυρά σου. Άνθρωποι σε προσπερνούν, λίγοι σε κοιτάζουν μα εσύ δεν κοιτάζεις κανένα και τίποτα, απλά προχωράς με αργά νωχελικά βήματα ίδια σε τέμπο από την αρχή που ξεκίνησες τούτο τον δρόμο.
Σταματάς. Μπροστά στα πόδια σου απλώνετε μια μικρή λίμνη μέσα στον δρόμο, απομεινάρια από την προηγούμενη βροχή?.............πιος ξέρει.
Σκύβεις και κοιτάς τον εαυτό σου που καθρεφτίζετε παλώμενος μέσα στο νερό.
Κοιτάς το τζιν παντελόνι που φοράς, το πουκάμισο τα διπλωμένα στα μπράτσα μανίκια, τα χέρια σου που κρέμονται δεξιά και αριστερά πάνω στα πλευρά σου.
Αυτός είσαι????
Κουνάς τα δάχτυλα των χεριών, τα βλέπεις να κινούνται στο καθρέφτισμα του νερού.
Είναι τα δικά σου δάχτυλα.
Κάνεις ένα βήμα, τώρα βρίσκεσαι στη μέση της λιμνούλας, ξανακοιτάς την εικόνα που σχηματίζετε και πάλεται όλο και λιγότερο καθώς το νερό ηρεμεί.
Εσύ είσαι αυτός, κοιτάς το είδωλο στα μάτια σε κοιτάει και αυτό.
Ποιο είναι το είδωλο, ποιος κοιτά ποιόν, ποιος καθρεφτίζετε πού, ποιος θα σταματήσει να κοιτά πρώτος????
Κοιτάς στο πλάι, βλέπεις, το πλαϊνό του κορμιού σου, και μετά το άλλο πλαϊνό τα χέρια σου που κρέμονται
Κοιτάς επάνω, το απέραντο γαλάζιο του ουρανού
"Θεέ, πόσο γαλάζιο χάλασες για να μην σε βλέπουμε????"
Πώς σου ήρθε τώρα αυτό??? Πού το διάβασες??? Ποιος το είπε???
Το μυαλό δεν βοηθά, δεν σου έρχεται καμιά απάντηση.
Τα πόδια αρχίζουν και πάλι το νωχελικό τους περπάτημα, αιχμάλωτος τους θαρρείς ακολουθείς, που σε πάνε??? Δεν υπάρχει απάντηση, δεν σε νοιάζει.
Σε λίγο η θάλασσα απλώνετε μπροστά σου. Ένα παγκάκι, προχωράς πρός αυτό, κάθεσαι
Τα κύματα αγωνίζονται να σε φτάσουν, να σε αγγίξουν, δεν μπορούν.
Η θάλασσα σε καλεί με την ιδιόρρυθμη φωνή της να πας σε αυτήν να πλαγιάσεις μέσα της.
Εσύ μένεις στο παγκάκι ακίνητος απλά να κοιτάς.
"Θεέ πόσο χρώμα χάρισες σε αυτό τον κόσμο???"
Ο ήλιος, αρχίζει να κατεβαίνει, βάφεται στα πορφυρά χρώματα της δύσης, και μαζί του κάθε τι γύρω, η θάλασσα, ο ουρανός, η άμμος, οι άνθρωποι, το παγκάκι, εσύ.
Χάνετε σιγά σιγά στο βάθος της, παραβιάζοντας το σύνορο μεταξύ ουρανού και γης, το όριο μεταξύ των δυο μπλε, παίρνοντας μαζί του λίγο λίγο το φως
Οι φανοστάτες των δρόμων ανάβουν, σαν υπάκουοι στρατιώτες παρατεταγμένοι δεξιά και αριστερά σε καλούν να ακολουθήσεις τον δρόμο που ορίζουν. Γυρίζεις, τούς κοιτάζεις να μικραίνουν όσο η απόσταση από εσένα μεγαλώνει μέχρι που χάνονται κάπου μακριά σε ένα ιδιότυπο τέρμα.
Από μακριά έρχεται θόρυβος από μουσική και ανθρώπους που διασκεδάζουν, φτάνει στα αυτιά σου σαν να σε προσκαλούν να πας και εσύ, γυρίζεις και κοιτάς τα πολύχρωμα φώτα να παίζουν στον ρυθμό της μουσικής, μα εσύ μένεις εκεί.
Αλλάζεις θέση, κάθεσαι πια στην πλάτη στο παγκάκι σαν να θέλεις να είσαι πιο ψηλά, να βλέπεις καλύτερα να σε βλέπουν καλύτερα.
Δεν προσέχεις πια τίποτε, ούτε το κύμα που προσπαθεί, μάταια να σε φτάσει, ούτε την θάλασσα, παρά μόνο κοιτάς ψηλά, τα χιλιάδες αστέρια που έχουν ανάψει στον σκοτεινό πια ουρανό.
Διαλέγεις ένα, το πιο φωτεινό και τραβάς γραμμή μέχρι το διπλανό του, μετά άλλη και άλλη και άλλη. Οι γραμμές σχηματίζουν εικόνες, και αυτές ξυπνούν συναισθήματα, συνεχίζεις να τραβάς γραμμές να σχηματίζεις εικόνες μέχρι που όλος ο ουρανός γίνετε μια και μοναδική εικόνα, αυτή τη μοναδική που μόνο εσύ βλέπεις, ίδια με αυτή που έχεις μέσα στήν ψυχής σου.

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

Ήρθα!!!!!!!!!

Ναι καλοί μου φίλοι.
Γύρισα, και ακόμα αναρωτιέμαι γιατί????????
Έλα ντε. Ιδού το μέγα ερώτημα.
Η Ισπανία είναι εντυπωσιακή, και οι άνθρωποι της μου φάνηκαν αρκετά ευγενικοί.
Σε καμία περίπτωση δεν μας άφησαν αβοήθητους και παρ' ότι δεν ήξεραν γρι Αγγλικά, η άλλη ξένη γλώσσα προσπαθούσαν και τελικά με νοήματα και σκόρπιες στραπατσαρισμένες Αγγλογαλλικοιταλικές λέξεις μας έδιναν να καταλάβουμε, και απομακρυνόμασταν εμείς ευχαριστώντας και αυτοί με ένα χαμόγελο.
Ας αφήσουμε όμως τα πολλά λόγια και ας αρχίσουμε την βόλτα μας στις Ισπανικές πόλεις που πήγα.
Βαρκελώνη



Μια πλευρά, η πιο εντυπωσιακή, κατά την γνώμη μου, από την Εκκλησία της Αγίας οικογένειας (SAGRADA FAMILIA).
Ξεκίνησε να χτίζετε από τον GAUDI το 1890 και μόνο ο θεός ξέρει πότε θα τελειώσει.......

Μια άποψη από ένα κεντρικό δρόμο της Βαρκελώνης (GRAN VIA) που διασχίζει την πόλη από την μια πλευρά μέχρι την άλλη.


Ένα διάσημο κτήριο, η PEDRERA, σχεδιασμένο από τον GAUDI, φαίνεται ε??



Και βέβαια σε παραλιακή πόλη βρισκόμασταν εκείνες τις μέρες και φυσικά κάναμε μπάνιο εδώ, στην PUENTA DEL MAR


Μια γρήγορη επίσκεψη στην Παναγία pilar στην Σαραγόσα

μια ιδιαίτερα εντυπωσιακή εκκλησία που είναι για τους καθολικούς κατοίκους της Ιβηρικής Χερσονήσου ότι και η Παναγία της Τήνου για εμάς.

Και πάμε στην πρωτεύουσα

ΜΑΔΡΊΤΗ

Πρώτα το πάρκο RETIRO που δεν το είδαμε όλο γιατί στο μισό βγάλανε φουσκάλες τα πόδια μας από το περπάτημα ΟΥΦ!!!!!!!!!!!

Να και η λιμνούλα του πάρκου για τις πάπιες και τα ψαράκια


Το εξωτερικό του μουσείου PRADO


Το ανάκτορο ESCORIAL, που χρησιμοποιείτε πλέων μόνο για επίσημες εκδηλώσεις ιδιαίτερα επιβλητικό.

Ο σιδηροδρομικός σταθμός ATOCHA της Μαδρίτης όπου εκεί είχε γίνει πριν 8 περίπου χρόνια η επίθεση της αλ καιντα, ιδιαίτερα επιβλητικός τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά όπου υπάρχουν εξωτικά δένδρα, κάτι σαν μίνι βοτανικός κήπος


Και βέβαια σιδηροδρομικός σταθμός χωρίς τραίνα δεν γίνετε

Να λοιπόν ένα που κάνει την διαδρομή Μαδρίτη Βαρκελώνη (570χιλ) σε 2 ώρες και 38 λεπτά ΑΚΡΙΒΩΣ

Και τέλος Βαλένθια, όπου ο ποταμός TURIA αποβλήθηκε από την πόλη για να μάθει να πλημμυρίζει και η κοίτη του έγινε πάρκο με γήπεδα ποδοσφαίρου, μπάσκετ, χώρους αναψυχής βόλτας, ηρεμίας. Εκεί έστησε ο Καλατράβα τα δημιουργήματά του.

Αυτά δηλαδή

Και μη χειρότερα. Τι άλλο θα δούμε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Και το καταπληκτικότερο όλων

Το ΕΝΥΔΡΕΊΟ

Έργο Καλατράβα και αυτό όπως καταλαβαίνετε.

Να και μέσα

Μέσα στο χώρο του ενυδρείου είναι και το Δελφινάριο, όπου δίνονται φοβερές παραστάσεις με δελφίνια

Και τέλος το Τολέδο, η παλιά πόλη, που απλά σας παραθέτω μια πανοραμική φωτογραφία που αν την συγκρίνετε με τον πίνακα του EL GREKO "Θύελλα πάνω από το Τολέδο" θα δείτε ότι δεν έχει αλλάξει τίποτε.

Η φωτογραφία δεν είναι καλή γιατί την είχα τραβήξει με την φιλμάτη κάμερα, και προσπάθησα να την "ψηφιοποιήσω" φωτογραφίζοντας την με την ψηφιακή αλλά μάλλον το αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό. Μπαίνοντας μέσα στην πόλη, και περπατόντας στα στενά δρομάκια της πόλης διαπιστώνεις ότι δεν έχει αλλάξει και πολύ από τον 15-16 ο αιώνα.

Στην φωτο όμως μπορείτε να δείτε δεξια το ALKAZAR (Αλκαθάρ) το παλάτι, όταν η πόλη ήταν πρωτεύουσα της Ισπανίας και τον καθεδρικό ναό, φαίνετε το καμπαναριό περίπου στήν μεση, που εκεί είναι η έδρα της Ισπανικής εκκλησίας.

Η αρχιεπισκοπή ένα πράγμα.

Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση στίν Ισπανία, είναι τα τεράστια πεζοδρόμια σε όλες τις πόλεις, και βέβαια η φιλικότητα τους στα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Δεν υπάρχει μέρος που να μην μπορεί να πάει μόνος του ένας συνάνθρωπος καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο, ακόμα και στην παραλία.

Αυτό για εμένα σημαίνει πολιτισμός

Τώρα όλα αυτά είναι μια ευχάριστη ανάμνηση, αποτυπωμένη σε 580 ψηφιακές φωτό 108 αναλογικές, νέους φίλους μέσα από το γκρουπ που λόγο μεγέθους, 11 άτομα, γίναμε όλοι μια παρέα και περάσαμε υπέροχα.

Να είμαστε καλά και του χρόνου καλύτερα


Κλείνοντας αυτό το ποστ δεν μπορώ να μην σας δείξω και μερικά ακόμα "αξιοθέατα" όπου σας καλώ να ψηφίσετε για να βγάλουμε το καλύτερο....................

1) Σαραγόσα....................

Ναι καλέ η μαυρομάλλα και η ξανθιά

2) ΜΑΔΡΊΤΗ..............


3) Βαλένθια.................




Και τέλος 4) Βαρκελώνη