Εβδομάδα(??) των παθών

Σταύρωση. Με αργό τρεμάμενο βήμα προς τον Γολγοθά με το βάρος να κάνει κάθε βήμα δυσκολότερο. Κάθε ένας που συναντάς η κουνά το κεφάλι, αναλογιζόμενος το έγκλημα, και αποστρέφει το βλέμμα, η απλώνει το χέρι και σου βαραίνει γελώντας το φορτίο. Αγνοεί ηθελημένα η αθέλητα ότι λίγο πιο κάτω τον περιμένει ο δικός του σταυρός, και το ίδιο μονοπάτι θα ακολουθήσει. Ότι άλλοι άνθρωποι θα τους προσθέτουν βάρος γελώντας η απλά αποστρέφοντας το βλέμμα θα μελετούν το δικό του έγκλημα και θα συνεχίζουν τον δρόμο πηγαίνοντας να πάρουν τους δικούς τους σταυρούς, για να βαδίσουν τον δικό τους Γολγοθά.
Αγνωούν άραγε αυτοί που σε λίγο θα καρφώσουν τα καρφιά ότι τους περιμένουν οι δικοί τους σταυρωτές που αυτοί με την σειρά τους θα βρεθούν επί ξύλου κρεμάμενοι??
Φαύλος κύκλος
Πόσο καιρό θα μείνεις εκεί καρφωμένος περιμένοντας. Κανένας δεν ξέρει ούτε ο ίδιος ο θάνατος. Αυτός απλά λογαριάζει ψυχές ανθρώπων, που ντυμένες το μαύρο μανδύα οδεύουν προς τον Άδη.
Έχουν πεθάνει?? Όχι. Αυτό δεν είναι παρά η αρχή του κύκλου.
Να σταυρώσεις και να σταυρωθείς.
Το μονοπάτι θα είναι πιο ανηφορικό και πιο κακοτράχαλο η πιο ίσιο και πιο στρωτό από το προηγούμενο?? Έχει σημασία αν ο προορισμός του είναι ο ίδιος??
Ας σκεφτούμε λοιπών πριν απλώσουμε το δάκτυλο και φωνάξουμε όλο μανία “Σταύρωσον σταύρωσον αυτόν”, κάτω από τον εξώστη του πραιτορίου, πριν χλευάσουμε πριν πάρουμε το σφυρί και το καρφί γεμάτοι χαρά, περήφανοι για την πράξη μας, ότι στους πρόποδες του λόφου κάποιοι φτιάχνουν ένα σταυρό για εμάς ίσως πιο βαρύ από αυτού που πριν λίγο κρεμάσαμε επί ξύλου.
Και επιτέλους ας σκεφτούμε ότι μόνο εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να σπάσουμε αυτόν τον φαύλο κύκλο, αρνούμενοι να συμμετέχουμε στην σταύρωση ενός άλλου ανθρώπου.
Έχουμε την γνώση. Έχουμε την θέληση να το κάνουμε??
Μπορούμε να φωνάξουμε στον πραίτορα “Το αίμα αυτού επί της κεφαλής σου”??
Καλή ανάσταση εύχομαι, ότι και αν σημαίνει αυτό για τον κάθε έναν από εσάς