Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2008

Εκπτώσεις



Ξεκινούν οι εκπτώσεις.
Οι χειμερινές εκπτώσεις, που όλα τα είδη θα πωλούνται σε χαμηλότερες τιμές.
Η περίοδος που λίγο ως πολύ περιμένουμε, να κατέβουμε στους εμπόρους, να αγοράσουμε διάφορα πράγματα.
Ρούχα παπούτσια, αξεσουάρ, είδη για το σπίτι, πραγμάτα για εμάς, που όλο τον χρόνο θέλαμε να αγοράσουμε αλλά τώρα, λόγο μειωμένων τιμών, έχουμε μια καλή ευκαιρία να αποκτήσουμε.
Οι δρόμοι γεμίζουν κόσμο, που κοιτά βιτρίνες και μπαινοβγαίνει σε μαγαζιά.
Κόσμος φορτωμένος σακούλες, περπατά στους εμπορικούς δρόμους αναζητώντας μια ακόμα ευκαιρία αγοράς.
Μαζί τους και εγώ τριγυρνώ σε έναν από τους μεγάλους εμπορικούς δρόμους της πόλης. Σταματώ σε ενα φανταστικό κατάστημα, κοιτάζω τα προϊόντα, που τακτοποιημένα με τάξη στην μεγάλη βιτρίνα, εντυπωσιακά, φανταχτερά καλούν τον κόσμο να αγοράσει.
Ανοίγω την πόρτα αυτού του φανταστικού καταστήματος και μπαίνω μέσα.
Κόσμος πολύς κυκλοφορεί μέσα, άνδρες γυναίκες, πλησιάζουν τα ράφια βλέπουν τα προϊόντα, τα εξετάζουν προσεκτικά, βλέπουν τις τιμές, και ή τα αφήνουν πάλι στο ράφι η τα βάζουν μέσα στο μικρό καλάθι που κρατούν στο χέρι.
Αρκετός θόρυβος από τους ανθρώπους που συζητούν. Ομιλίες όπως, “μας κάνει”, “δεν μας κάνει” , “μάλλον μεγαλύτερο θέλουμε”, “ας δούμε και αν δεν βρούμε τίποτε καλύτερο θα πάρουμε αυτό”, “πολύ ακριβό” , “ μια χαρά είναι το παίρνω”, γεμίζουν την ατμόσφαιρα.
Πλησιάζω ένα ράφι, γεμάτο εμπόρευμα, προσεκτικά τακτοποιημένο το ένα δίπλα στο άλλο.
Διαβάζω την ταμπέλα. “ΣΥΝΕΙΔΉΣΕΙΣ έκπτωση 30%”.
Μένω και κοιτώ τους ανθρώπους που είναι μαζεμένοι σε αυτό το ράφι και αγοράζουν.
Άνθρωποι συνηθισμένοι, καθημερινοί σαν αυτούς που συναντάς στον δρόμο, που τους λες “Καλημέρα”.
Αγοράζουν συνειδήσεις.
Προχωρώ πιο κάτω στον μακρύ διάδρομο, και πλησιάζω άλλα ράφια όπου άλλοι άνθρωποι είναι συγκεντρωμένοι και ασχολούνται με τα προϊόντα πού βρίσκονται σε αυτά.


Πλησιάζω σέ ένα.
Η ταμπέλα πού βρήσκετε πάνω στό ράφι γράφει “ΉΘΟΣ έκπτωση 40%”
Προχωρώ ακόμα περισσότερο στον μεγάλο διάδρομο αυτού του φανταστικού καταστήματος.
Άλλα ράφια υπάρχουν στο βάθος, πλησιάζω και διαβάζω την ταμπέλα ενός από αυτά.
“ ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑ έκπτωση 50% “, ενώ στο διπλανό ράφι η ταμπέλα γράφει “ΑΞΊΕΣ”, με την σχετική έκπτωση δίπλα.
Μένω και κοιτάζω γύρω μου, οι σειρές από τα ράφια είναι τεράστιες και εκτείνονται μέχρι το βάθος του καταστήματος με ποικιλία “προϊόντων” σε ποικιλία τιμών.
Προχωρώ στο βάθος του διαδρόμου, όπου η κυλιόμενη σκάλα με οδηγεί σε άλλο όροφο με άλλα είδη προϊόντων.
Εκεί πωλούνται ολόκληροι άνθρωποι.
Είναι παρατεταγμένοι πάνω σε ψηλά βάθρα.
Άνδρες και γυναίκες ακόμα και παιδιά γυμνά, να στέκουν ακίνητα και αμίλητα σαν αγάλματα.
Οι πελάτες πλησιάζουν τα βάθρα εξετάζουν με τα μάτια το εμπόρευμα, και μετά κοιτούν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του εμπορεύματος, την χρήση του και την τιμή του.
Πλησιάζω ένα από τα βάθρα, και διαβάζω την ταμπέλα.
Προϊόν : εισαγωγής
Χώρα προέλευσης : Ουκρανία
Παλαιότητα : 19
Χρήσεις : Γενική οικιακή χρήση και υψηλών σεξουαλικών επιδόσεων.
Κατάσταση : Αμεταχείριστη
Αξία μεταπώλησης : Υψηλή.
Τιμή :....................Ε
Σηκώνω τα μάτια και κοιτάζω, πάνω στο βάθρο στέκεται μια κοπέλα γυμνή.
Από την κορυφή του κεφαλιού της ορμούν προς τα κάτω τα μακριά καστανόξανθα μαλλιά της, ένω το καθαρό λευκό της δέρμα γυαλίζει στο φως των λαμπτήρων φθορισμού.
Τα καταγάλανα μάτια της είναι καρφωμένα στο άπειρο. Ένα μικρό μειδίαμα σχηματισμένο στα κατακόκκινα χείλη της αφήνει να φανούν τα κατάλευκα δόντια της
Μένω και την κοιτώ.
Αυτή ακίνητη σαν άγαλμα, παγωμένη πάνω στο βάθρο, σαν να μην είναι φτιαγμένη από τα ίδια υλικά που είμαι και εγώ, που είμαστε όλοι.
Να είναι άραγε ευχαριστημένη που βρίσκετε εδώ? ήρθε μόνη της?
Τι να σκέφτεται? Σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό μου καθώς την κοιτούσα.
Λίγο πιο κάτω σε ένα άλλο βάθρο ένα μελαψό αγόρι, να στέκεται πάνω του ακίνητο σαν παγωμένο και αυτό, με τα μάτια καρφωμένα στο άπειρο σαν υπνωτισμένο.
η ταμπέλα γράφει.
Προϊόν : εισαγωγής
Χώρα προέλευσης : Κένυα
Παλαιότητα : 5
Χρήσεις : Γενική οικιακή, σεξουαλική, γενικές εργασίες εργοστασίου, ανταλλακτικά
Κατάσταση : Αμεταχείριστη
Αξία μεταπώλησης : Υψηλή.
Τιμή :....................Ε
Θεέ μου, σκέφτομαι, ακούς ανταλλακτικά!!!!
Λίγο πιο κάτω άλλη κοπέλα να στέκεται και αυτή πάνω σε βάθρο, ή ταμπέλα γράφει λίγο ως πολύ τα ίδια μόνη διαφορά η χώρα προέλευσης που έγραφε “Εγχώριο προϊόν”.
Περπατώ πιο κάτω ανάμεσα σε ανθρώπους που κοιτούν και αυτοί, και κάποιοι με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τα εμπορεύματα ρωτώντας περισσότερες πληροφορίες τους υπαλλήλους.
Σταματώ μπροστά σε έναν άνδρα, με κοντά μαύρα μαλλιά και σφριγηλό κορμί,
που και αυτός βρίσκετε στην ίδια κατάσταση “υπνωτισμού” πάνω στο βάθρο, ακίνητος σαν άγαλμα.
Η ταμπέλα του γράφει
Προϊόν : Εγχώριο
Παλαιότητα : 28
Χρήσεις : Γενικές εργασίες εργοστασίου, σεξουαλική, ανταλλακτικά
Κατάσταση : Αμεταχείριστη
Αξία μεταπώλησης : Υψηλή.
Τιμή :....................Ε
Λίγο πιο κάτω ένας υπάλληλος του καταστήματος έχει βάλει μια κοντή σκαλίτσα και κατεβάζει μια κοπέλα από ένα βάθρο. Αυτή χαμογελάει.
Λίγο πιο πίσω ένας κύριος γύρω στα 60 με φαλακρίτσα τετράγωνα γυαλιά με χρυσό σκελετό, φορώντας ένα ακριβό κουστούμι, παίζοντας με τα κλειδιά του που βρίσκονται κρεμασμένα από ένα ασημένιο μπρελόκ με το σήμα τής Mercedes χαμογελάει κατευχαριστημένος με τη αγορά του
Ο Κύριος με τον υπάλληλο και την κοπέλα κατευθύνονται προς τα ταμεία, αυτή εξακολουθεί να χαμογελάει, ευχαριστημένη που πουλήθηκε (?)
Πλησιάζω το βάθρο που ήταν τοποθετημένη και πριν ένας άλλος υπάλληλος πάρει την ταμπέλα προλαβαίνω να διαβάσω, Προϊόν: εγχώριο, παλαιότητα: 21
Κατάσταση: Αμεταχείριστη.
Φεύγω, κατευθύνομαι προς τις κυλιόμενες σκάλες, πλησιάζω την έξοδο.
Δίπλα στην μεγάλη πόρτα, μια φαρδιά σκάλα που κατεβαίνει σε ένα υπόγειο, τραβά την προσοχή μου.
Πολλοί άνθρωποι ανεβοκατεβαίνουν απ' αυτή την σκάλα.
Η περιέργεια με τραβά και αρχίζω να κατεβαίνω τα σκαλιά, βρίσκομαι σε έναν χώρο με πολλά γκισέ όπου ουρές ανθρώπων διαφόρων ηλικιών και φύλου περιμένουν υπομονετικά να έρθει η σειρά τους.
Πλησιάζω έναν υπάλληλο.
-Με συγχωρείτε κύριε, τι είναι εδώ, τον ρωτώ.
-Εδώ, μου απαντά, είναι το τμήμα αγορών του καταστήματος, οι άνθρωποι που βλέπετε στις ουρές θέλουν να πουλήσουν κάτι σε εμάς και να ξέρετε πληρώνουμε καλά εδώ, και ειδικά αν το προϊόν είναι καλό.....
-Και πότε ανοίξατε το κατάστημα σας
-Από τότε που υπάρχουν άνθρωποι πάνω στη γη, ξέρετε πάντα οι άνθρωποι ήθελαν να πουλήσουν προϊόντα που μας ενδιαφέρουν.
-Και στην Ελλάδα πότε ανοίξατε υποκατάστημα?
-Υπήρχαμε από πάντα, και πουλάμε με μεγάλη έκπτωση, εμείς ξέρετε δεν έχουμε περιόδους. Πάντα με έκπτωση πουλάγαμε, πουλάμε και θα πουλάμε
-Και πάει καλά το κατάστημα?
-Βεβαίως, και μπορώ να πω ότι έχουμε και εκλεκτούς πελάτες που πουλάνε και αγοράζουν.
Να ξέρετε ότι σε εμάς έρχονται να πουλήσουν, πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές ηθοποιοί, τραγουδιστές, ονόματα τρανταχτά, έρχονται εδώ και μας πουλούν ότι έχουν, ακόμα και τους ίδιους τους τους εαυτούς, και πληρώνονται καλά, γι' αυτό έρχονται άλλωστε, για τα λεφτά.
-Πωλούνται τα πάντα λοιπών? ρώτησα τον υπάλληλο.
Εκείνος γέλασε
-Δεν ξέρεις ακόμα την δύναμη του χρήματος.
-Όλα στο σφυρί λοιπών
-Όλα υποταγμένα στον παντοδύναμο Θεό
το










ΧΡΉΜΑ

19 σχόλια:

ράγες είπε...

Απλά συγκλονιστικό!! Απέδωσες με τον πιο έξυπνο (και πλέον λογοτεχνικό τρόπο) τη σημερινή κατάσταση!!

Το άρθρο που μου υπέδειξες από το σχόλιο σου στο μπλογκ μου ήταν... δεν βρίσκω λέξεις... η επιβεβαίωση του χειρότερου σεναρίου, οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας σε πρώτη προβολή στις αίθουσες της κοινωνίας μας...

Σπύρος είπε...

Τρομερό κείμενο...

Τις εκπτώσεις τις περιμένουν όλοι αλλά κρύβουν πολλές παγίδες που πρέπει να προσέξουμε :)

Ανώνυμος είπε...

Διάβασα το κείμενο σου κι ένιωσα να χάνω τα λόγια μου. Είναι οτι καλύτερο έχω διαβάσει τον τελευταίο καιρό. Ο τρόπος σου, οι αλήθειες σου, είναι τόσο πραγματικά τραγικές που ξαφνιάζουν, λες και δεν είναι έτσι.

Μπράβο σου. Χαστούκι σε όσα χάνουμε κάθε μέρα, σε όσα ξεπουλήσαμε για μια ζωή με ακριβά όνειρα και φτηνές μέρες, χωρίς ουσία.

genna είπε...

καλέ μου Aλέξη ανοιχτή η αγορά και η πώληση, γινόμαστε κι εμείς πωλητές και αγοραστές όλων των ειδών...

KAΛHMEPA!

genna είπε...

Ξαναήρθα καλό μου, δες...

Όπως ανάφεραν προχθές οι ειδήσεις, η ΕΕ εξέδωσε ένα ψήφισμα για όλες τις μεσογειακές χώρες που επλήγησαν από φωτιές, να δεσμευτούν ότι τα δάση που
κάηκαν θα ξαναγίνουν δάση, διότι αυτό αφορά ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ. Το ψήφισμα υπεγράφη από τις αντιπροσωπείες
όλων των Μεσογειακών χωρών ( Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Πορτογαλία) και όλων των παρατάξεων... εκτός μίας.

Guess who?... Ο κ. Ρουσόπουλος είπε ως δικαιολογία ότι αυτό είναι παρέμβαση στο Σύνταγμα της Χώρας βλέπε
Αρθρο 24, περί 'δασικών εκτάσεων και δασών' !!...

Εκτός, αυτού, προχτές οι ειδήσεις ακόμα και των κρατικών καναλιών αναφέραν οτι 2.000 και πλέον στρέμματα
στη Ζαχάρω 'παραχωρήθηκαν για ήπια τουριστική ανάπτυξη' σε μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα.

Οφείλουμε να δείξουμε σε όλα τα κόμματα οτι δεν είμαστε σύμφωνοι και οτι δεν αδιαφορούμε: υπογράψτε το
petition για την προστασία των δασών. Οι τωρινές 117.000 υπογραφές είναι πάρα πολύ λίγες - οφείλουμε να τις κάνουμε 2.000.000, αφού η αίτηση αυτή θα σταλεί στη Βουλή, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο αλλά και στον
ΟΗΕ.


www.petitiononline.com/forestgr/

roadartist είπε...

καλησπερα Αλεξη.. νομιζω οτι έθιξες πολύ σωστά το 'χαμό' της εποχής....τραγελαφικές καταστάσεις.. καλό σου βραδυ!

Ανώνυμος είπε...

σωστα αλεξη...ζουμε στην εποχη των μεγαλων εκπτωσεων...

Alexis B είπε...

Ράγες > Καλός ήρθες, Δυστιχώς έστι είναι, και άν δεν γίνει κάτι, όλο και θα χειροτερεύει, τώρα θα μου πείς από ποιόν, ας ελπίσουμε απ' όλους εκείνους πού πηγαίναιν με τόν σταυρό στό χέρι αλλά βαρέθηκαν να τους περνούν γιά μ@@@@@κες!!!!

lockheart > Ευχαριστώ. Οι "εκπτώσεις" πάντα υπήρχαν και πολές φορές είναι αναπόφευκτες η απαρέτητες, αλλά όλα πρέπει να έχουν ένα μέτρο πού στίς μέρες μας φαίνετε να έχει χαθεί. Δυστιχώς.

freedula > Καλός ήρθες. Ευχαριστώ γιά τά καλά σου λόγια.
Δυστιχώς δίνετε μεγάλη σημασία στο περιτύλιγμα, στά ράσα κατα την λαϊκή ρήση. Αλλά τα ράσα δέν κάνουν τόν παπά.
Στό τέλος τη μένει???
Ο Βασιλιάς είναι ΓΥΜΝΟΣ!!!!!
Αυτό μένει.

Genna > Τέτοιες αγορές καλή μου δέν θέλω να τίς ξέρω, αλλά δυστιχώς με/μας περιτριγυρίζουν!!!
Οσο γιά τό άλλο πού γράφεις, πήγα και έπεσε ή τζήφρα!!!!

Roadartist > Αστα, πραγματικά τραγελαφικές καταστάσεις.
Πρέπει όμως να αλλάξει αυτό, από ποιούς θα μου πείς?
Να μιά καλή ερώτηση!!!!!

Una mama και όχι μόνο > δυστιχώς, εκπτώσεις στα πάντα, και πόληση τών πάντων. Ολα έχουν μιά τιμή πώλησης σε αυτή την κοινωνία.

Τέλος αφου σας ευχαριστήσω γιά τίς επισκέψεις σας και τά σχολιά σας και σας ευχιθώ καλή μέρα να αναρωτηθώ τό έξεις:
Αν την στήσω στήν Ομόνια και Βγάλω μία ταμπέλα που λέει

"Αγοράζονται νεφρά 50000Ε το τεμάχιο, πληροφορείες εντώς"
Πόσοι ενδιαφερώμενοι θά μου έρθουν?????????

Skouliki είπε...

καλημερα ......

ειμαστε αλλανταλον αλλα τι πειραζει μωρε ... αρκει να υπαρχει καφες

ZouZouna είπε...

καλημέρα. Συγνώμη δεν άντεξα να το διαβάσω όλο αυτή τη φορά.
Μου θύμισε έντονα "σκλαβοπάζαρο". Μπράβο σου βέβαια, μεστό κείμενο, υψηλή απόδοση της πραγματικότητας και αποτύπωσή της. Δυστυχώς μία φωνή δεν φτάνει να φτιάξει τα .... πράγματα....

Poet1 είπε...

Καλησπερα Αλεξη.Παρα πολυ καλο το post αυτο.Οι αξιες οι ανθρωπινες που εχουν υποστει εκπτωσεις, γεγονος...

fish eye είπε...

κι ομως δεν αγοραζεις τα παντα..οσα κι αν εχεις..
καλησπερα αλεξη!

Alexis B είπε...

skouliki > Ναι, καφές...Αλλά τί καφές.....Εδώ σε θέλω

Αγριοκερασοζουζούνα > Γιατί δέν άντεξες να τό διαβάσεις όλο???
Σέ ευχαριστώ για τα καλά λόγια, Οσο γιά την μιά φωνή καλήτερα μιά παρά καμία

Donald > Δυστυχώς, έτσι είναι.
Και όσο πάει χειροτερεύει η κατάσταση μέχρι να ευτελιστούν τελείος

Φεγγαραγκαλιές > Καλός την.
Χμμμ, Το άν αγοράζετε κάτι εξαρτάτε από τό ΑΝ πωλείτε.
Ναι γιά κάποιους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ πράγματι υπάρχουν κάποια "πράγματα" που δέν πωλούνται, για κάποιους άλλους ανθρώπους όμως?????

Αλεξάνδρα είπε...

Πράγματι έχουμε πέσει σε εκπτώσεις ...ήθους.
Μα θαρρώ πάντα τέτοιος ήταν ο άνθρωπος.

Αν ζητάς νεφρά προς αξιόλογο ποσό σίγουρα θα έρθουν πολλοί.

Περίεργη η εποχή μας έχει την συνενοχή μας...

Κάποτε τους εχθρούς μας τους ξέραμε. Σήμερα όμως;

Καλό σου Σαββατοκύριακο!
Μου άρεσε πολύ αυτό που έγραψες

Poet1 είπε...

Καλα στα υλικα αγαθα... Μα να κανουν καποιοι εκπτωσεις και στα συναισθηματα ; Στην εποχη που ζουμε ειναι πλεον καθημερινο φαινομενο...

maria λεμονατη! είπε...

καλημερα αλεξη
πως πανε τα ψωνια;

Alexis B είπε...

Αλεξάνδρα > Να σου πώ, όχι δέν ήταν έτσι ό άνθρωπος πάντα.
Κάποτε τό "καθαρό κούτελο" ήταν κύριο συστατικό της κοινωνικής ζωής.
Δυστιχώς σήμερα στόν βωμό του χρήματως θυσιάζονται τά πάντα πιά.
Σκέψου. Αν κάποιος δίνει κάτι υλικό από τόν εαυτό του έναντι κάποιου ποσού, πόσο φθηνότερα θά μπορούσε να πουλίσει κάτι άυλο όπως η υπόληψή του ή η αξιοπρέποιά του.

Donald > Πόσοι και πόσες δεν ερωτεύονται, αυτοκίνητα, πορτοφόλια, την μεγάλη ζωή,τό περυτύλιγμα και αγνοούν τελείως τόν άνθρωπο που έχει όλα αυτά, ως που ένα πρωί ξυπνούν δίπλα σε έναν άγνωστο και.......

Καλημέρα Μαρία Λεμονάτη, μιά χαρά πάνε τα ψώνια, μιά χαρά.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Θυμήθηκα το τραγούδι του Σαββόπουλου:"Οπου κοιτάζω να κοιτάζεις,όλη η Ελλάδα ατέλειωτη παράγκα..."
Όλα στο σφυρί...

marionettie είπε...

Αλέξη μου, τι συγκλονιστικό! Ανεξάρτητα με τις απαντήσεις σ'οσα σου στειλαν στα παραπάνω σχόλια, εμένα μου μένει έντονα ο προβληματισμός και η πανέξυπνος τρόπος παρομοίωσης. Και μ'αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις, επειδή είναι απλός και άμεσος, χωρίς πολύ πολύ μπλα μπλα που δε λειτουργεί καλά σ΄ ένα μπλογκ. Καλή συνέχεια! Χρύσα