Ο Βασιλιάς της Βιτρίνας

Πλησίαζαν Χριστούγεννα. Ο καταστηματάρχης όταν τέλειωσαν την δουλειά, κλείδωσε το κατάστημα και βάλθηκε μαζί με τους υπαλλήλους του να ετοιμάζουν τον χώρο. Άλλος κρέμαγε γιρλάντες στους τοίχους και στα ράφια με τα ρούχα, άλλος με το στόλισμα του δένδρου, ένας οργασμός εργασιών απαραίτητων για να αποκτήσει το κατάστημα γιορτινή ατμόσφαιρα. Όταν τελείωσαν με το εσωτερικό βάλθηκαν όλοι μαζί να διαμορφώσουν την βιτρίνα, να δείξουν το νέο εμπόρευμα που είχαν μόλις την προηγούμενη παραλάβει και βέβαια να της δώσουν γιορτινό χρώμα, όπως οι μέρες το απαιτούσαν.

Πήραν τις κούκλες μέσα, τούς έβγαλαν τα ρούχα που φορούσαν μέχρι εκείνη την στιγμή και τους φόρεσαν καινούρια.

Σε μία από αυτές της φόρεσαν ένα πανάκριβο φανταχτερό κουστούμι από κασμίρι κάποιας διάσημης μάρκας της έβαλαν και ένα ταιριαστό σατέν πουκάμισο, την τοποθέτησαν στο ποιο ψηλό σημείο της βιτρίνας, και γύρισαν ένα προβολέα προς το μέρος της. Όταν τελείωσαν με τις ετοιμασίες κλείδωσαν το κατάστημα και έφυγαν.

Οι κούκλες έμειναν μόνες.

-ΩΩΩΩΩ Τι ωραία που έγινε η βιτρίνα μας είπε μια μικρή κούκλα που έστεκε σε μια άκρη της.

-Ναι, απάντησε μια άλλη, είναι ωραιότερη από πέρυσι.

-Και το χριστουγεννιάτικο δένδρο Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο πρόσθεσε μια τρίτη

-Και τα ρούχα που φοράμε. Υπέροχα, πρόσθεσε η τελευταία. Κοιτάξτε με τι θαυμασμό οι άνθρωποι μας κοιτούν. Όλοι σταματούν και μας θαυμάζουν.

Η κούκλα με το ακριβό κουστούμι, που μέχρι τώρα από το ψηλό σημείο που στεκόταν, δεν είχε πει κουβέντα, γέλασε δυνατά.

Οι άλλες κούκλες σταμάτησαν να μιλούν.

-Γιατί γελάς?? ρώτησαν.

-Μα μικρές φτωχές μου κούκλες πραγματικά πιστεύετε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι σταματούν για να δουν εσάς?? Χαχαχαχαχαχα, ξαναγέλασε.

-Και δηλαδή γιατί σταματούν??

-Μα φυσικά για να δουν εμένα. Και μόνο εμένα. Κοιτάξτε με. Φορώ τα ποιο ακριβά ρούχα όλου του μαγαζιού, αν όχι όλης της περιοχής, είμαι στο ποιο ψηλό σημείο και έχω δικό μου προβολέα.

-Και λοιπόν??

-Τι λοιπόν?? Οι άνθρωποι του μαγαζιού κατάλαβαν την αξία μου, την ομορφιά μου, και γι' αυτό με έκαναν βασιλιά σας.

-Τι σε έκαναν?? Βασιλιά μας??

-Ναι ακριβώς. Γι' αυτό εγώ φορώ τα ποιο όμορφα ρούχα βρίσκομαι στο ποιο ψηλό σημείο έχω δικό μου προβολέα και το κυριότερο, οι άνθρωποι σταματούν να θαυμάσουν εμένα και μόνο. Αν έλειπα εγώ κανένας δεν θα σταματούσε σε αυτή την βιτρίνα. Να δει τι?? εσάς?? Ας γελάσω χαχαχαχαχαχα

-Τι λες μωρέ, τού φώναξαν όλες οι άλλες κούκλες μαζί. Σύνελθε. Δεν είσαι τίποτε διαφορετικό από εμάς. Ένα κομμάτι κακοχυμένο πλαστικό είσαι και τίποτε άλλο.

-Έτσι νομίζετε μικρά ποταπά αμόρφωτα κουκλάκια. Ως εδώ. Δεν σας ξαναμιλάω. Τι έχω άλλωστε να πω εγώ ένας βασιλιάς σε εσάς τους παρακατιανούς.

Οι μέρες περνούσαν, κόσμος έμπαινε μέσα στο κατάστημα, δοκίμαζε ρούχα, άλλοι αγόραζαν άλλοι όχι και πάντα όταν έκλεινε και έμεναν οι κούκλες μόνες άρχιζαν τις συζητήσεις μεταξύ τους για ότι έγινε την μέρα που πέρασε, για τους πελάτες πού μπήκαν, για τα ψώνια τους, για τις συζητήσεις που έγιναν τα κουτσομπολιά που άκουσαν.

Όλοι συμμετείχαν, εκτός από την κούκλα του ψηλότερου σημείου της βιτρίνας με τα ακριβά ρούχα που δεν σταματούσε στιγμή να κορδώνετε και να περιαυτολογεί.

Μία μέρα όμως τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Κανένας δεν στεκόταν να δει την όμορφη βιτρίνα και όλοι όσοι έμπαιναν μέσα στο μαγαζί μιλούσαν για ένα παιδί που σκοτώθηκε κάπου εκεί κοντά, για πορείες, διαδηλώσεις, φασαρίες.

Εκείνη την μέρα το κατάστημα έκλεισε νωρίτερα. Η κίνηση αραίωσε μέχρι που όταν έπεσε το σκοτάδι στον δρόμο δεν φαινόταν κανένας, πράγμα ασυνήθιστο τέτοιες μέρες, στον στολισμένο δρόμο. Οι κούκλες της βιτρίνας αναρωτιόνταν τι πρόκειται να συμβεί αυτήν την τόσο διαφορετική νύχτα. Ξάφνου φάνηκαν άνθρωποι να έρχονται από κάθε κατεύθυνση, πολύ διαφορετικοί από αυτούς που έβλεπαν την μέρα, να κυκλοφορούν στο δρόμο και να μπαίνουν μέσα στο κατάστημα.

Αυτοί κρατούσαν ξύλα μπουκάλια πέτρες. Άρχισαν να βάζουν φωτιές στους κάδους των απορριμάτων, να σπάνε βιτρίνες να καταστρέφουν. Να καίνε.

Οι κούκλες τρόμαξαν, με αυτό το θέαμα. Ρωτούσαν η μια την άλλη γιατί αυτοί οι άνθρωποι το κάνουν αυτό και γιατί κανένας δεν τους σταματάει, αλλά απάντηση δεν έβρισκαν.

Σύντομα ο δρόμος γέμισε καπνό από τις φωτιές και οι κούκλες δεν έβλεπαν πια τι γινόταν έξω μόνο άκουγαν τον θόρυβο από τα τζάμια που έσπαγαν το τρίξιμο από τις φωτιές ανακατεμένα με τις φωνές αυτών των ανθρώπων.

Σε κάποια στιγμή δύο από αυτούς τους ανθρώπους ήρθαν και στάθηκαν μπροστά στήν βιτρίνα. Κάτι είπαν μεταξύ τους και ο ένας από αυτούς έβγαλε μια μεγάλη πέτρα και την πέταξε στο τζάμι. Αυτό θρυμματίστηκε γεμίζοντας μικρά κομματάκια γυαλιού όλο τον χώρο. Η πέτρα έπεσε πάνω στο χριστουγεννιάτικο δένδρο ρίχνοντας το κάτω σπάζοντας τα λαμπερά στολίδια που είχε κρεμασμένα επάνω του. Ο καπνός πλημμύρισε τον χώρο κάνοντας τις παγωμένες από φόβο κούκλες να βήχουν

Οι δύο αυτοί άνθρωποι μπήκαν μέσα στο κατάστημα, άρχισαν να παίρνουν ρούχα από τα ράφια και να σπάνε ότι βρισκόταν μπροστά τους.

Ένας από αυτούς είδε την κούκλα που στεκόταν στο ψηλότερο μέρος της βιτρίνας με τα ακριβά ρούχα. Την πλησίασε την άρπαξε και την πέταξε κάτω.

-Τι κάνεις ποταπέ ανθρωπάκο?? Δεν βλέπεις είμαι ο βασιλιάς. Σε διατάζω να με ξαναβάλεις στην θέση μου. Ακούς Σε διατάζω. Είπε η κούκλα στον άνθρωπο.

Αυτός όμως άρχισε να βγάζει τα ρούχα από την κούκλα, σπάζοντας της τα πόδια και τα χέρια

Στο τέλος ο άνθρωπος αυτός με τα ρούχα στά χέρια γύρισε και έφυγε ρίχνοντας όμως πριν μια γερή κλωτσιά στην κούκλα με την χοντρή αρβύλα που φορούσε κάνοντας μια μεγάλη τρύπα στο πλαστικό σώμα της.

Οι άνθρωποι έφυγαν. Ησυχία απλώθηκε πάλι στον δρόμο. Οι φωτιές έσβησαν ο καπνός άρχισε να διαλύεται και το φως της μέρας αποκάλυψε τις καταστροφές της περασμένης νύχτας.

Οι κούκλες τής βιτρίνας αν και πεσμένες κάτω μπορούσαν να δουν το μέγεθος της καταστροφής και ευγνωμονούσαν το θεό που δεν έπαθαν χειρότερα.

Μετά από λίγη ώρα ήρθε και ο καταστηματάρχης με τους υπαλλήλους. Μπήκαν μέσα στο κατάστημα. Αμέσως άρχισαν να τακτοποιούν τα πράγματα και σιγά σιγά να αποκαθιστούν τις ζημιές. Όσο η ώρα περνούσε το κατάστημα άρχισε να παίρνει πάλι την πρότερη γιορτινή του μορφή

Οι κούκλες καθαρίστηκαν και ξαναστήθικαν, το χριστουγεννιάτικο δένδρο ξαναστολίστηκε και ένα καινούργιο τζάμι τοποθετήθηκε στην θέση του παλιού.

Οι δύο υπάλληλοι στάθηκαν μπροστά στήν σπασμένη κούκλα.

-Αυτή την κούκλα τι θα την κάνουμε?? ρώτησαν τον καταστηματάρχη

-Δεν την βλέπετε πώς είναι. Πετάξτε την τους αποκρίθηκε.

-Δεν μπορείτε να με πετάξετε, φώναξε η κούκλα. Εγώ είμαι ο βασιλιάς της βιτρίνας.

Οι υπάλληλοι πήραν την σπασμένη κούκλα και την πέταξαν στά σκουπίδια.

Οι φωνές της σπασμένης κούκλας ακούγονταν όλη την υπόλοιποι μέρα ακόμα και μέσα από του κάδο του απορριμματοφόρου όταν αυτό στο τέλος της ήρθε και πήρε τα σκουπίδια.

-Δεν έχετε το δικαίωμα. Είμαι ο βασιλιάς. Ακούτε, ο βασιλιάς της βιτρίνας.

-Τον καημένο, ψιθύρισε μια μικρή κούκλα που καθαρή πια φορώντας τα νέα της ρούχα έστεκε και παρακολουθούσε την σκηνή, ενώ οι υπόλοιπες συζητούσαν τα συμβάντα της προηγούμενης νύχτας χωρίς να δίνουν καμία σημασία στίς φωνές, και ευχαριστούσαν για την καλή τους τύχη.

Ώρα για φαγητό και γλυκό

Πολλά έγιναν τις τελευταίες μέρες που μας πίκραναν.
Μια λοιπόν καλή συνταγή από τον καλεσμένο στο blog μου Σουηδό μάγειρα, και μια καταπληκτική συνταγή για σοκολατόπιτα είναι ότι πρέπει για να φτιάξει το κέφι
Πάμε λοιπόν

Πρώτα η συνταγή για ένα πρωτότυπο κυρίως πιάτο με κοτόπουλο,




Το οποίο θα συνοδεύετε από Hot Sause








Και τέλος η συνταγή που όλοι περιμένατε



Σοκολατόπιτα

450γρ βούτυρο
450γρ κουβερτούρα
900γρ ζάχαρη
9 αβγά
10γρ μπέικιν
290γρ αλεύρι μαλακό
4 φύλλα κρούστας

Σάλτσα σοκολάτας
500γρ λιωμένη κουβερτούρα
750γρ κρέμα γάλακτος

Ζεσταίνουμε σε μπαιν-μαρί το βούτυρο με τη σοκολάτα μέχρι να
λιώσουν.
Χτυπάμε σε μπολ τα αβγά με τη ζάχαρη και προσθέτουμε το μείγμα
σοκολάτας. Ρίχνουμε το αλεύρι με το μπέικιν, ανακατεύουμε καλά
και αδειάζουμε το μείγμα σε ταψί που έχουμε τοποθετήσει
βουτυρωμένα ένα-ένα τα φύλλα κρούστας. Ψήνουμε σε προθερμασμένο
φούρνο 180ο C για 35΄περίπου.
Σερβίρουμε με τη σάλτσα σοκολάτας: Βράζουμε την κρέμα γάλακτος
και τη ρίχνουμε ανακατεύοντας σιγά σιγά στην κουβερτούρα

Καλή επιτυχία και καλή όρεξη

Σλούρπ!!!!!!!!!!

Εύγε συνέχεια 3η

Ακούγοντας το περιεχόμενο του υπομνήματος που κατέθεσε ο ειδικός φρουρός, δολοφόνος του Αλέξη, το μικρούλη, όπως τον αναφέρω και τις δηλώσεις του μεγαλοδικηγόρου κου Κούγια χωρίς να είμαι νομικός, έψαξα και βρήκα κάποιο νομοθέτημα που κατά την άποψή μου τόσο ο υπόδικος αστυνομικός όσο και ο κος Κούγιας έχουν παραβιάσει, και συγκεκριμένα το 201 Π.Κ. Που αφορά την περιύβριση νεκρών.
Λέει ο νόμος



Άρθρο 201 Π.Κ
Περιύβριση νεκρών


Όποιος αφαιρεί αυθαίρετα νεκρό ή μέλη του ή την τέφρα του, από εκείνους που έχουν δικαίωμα να τα φυλάξουν ή ενεργεί πράξεις υβριστικά ανάρμοστες σχετικές με αυτά ή με τάφο τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.


Είναι η δεν είναι το υπόμνημα ΠΡΑΞΗ υβριστικά ανάρμοστη σχετικά με τον νεκρό Αλέξη.
Είναι η δεν είναι οι δηλώσεις Κούγια ΠΡΑΞΗ υβριστικά ανάρμοστη σχετικά με τον νεκρό Αλέξη.
Θα αφήσουμε αυτούς τους αναιδής υβριστές ατιμώρητους να λερώνουν με πράξεις και λόγους την μνήμη του μικρούλη Αλέξη???
Θα τους κλείσει τα στόματα επιτέλους κάποιος δικαστής???
Λοιπόν??

Υ.Γ. Αν κάποιος τα ξέρει καλύτερα ΠΑΡΑΚΑΛΩ να με διορθώσει

Εύγε συνέχεια

Την Δευτέρα το βράδυ ακολουθώντας το γνωστό μου γαϊδουρινό πείσμα αποφάσισα να περάσω από το κέντρο παρά τις φασαρίες που άκουγα ότι γίνονταν.
Θες βοήθησε σε αυτή μου την απόφαση και η περιέργεια ξεκίνησα κατά τις 22:30 περπατώ την Πειραιώς με κατεύθυνση την Ομόνοια
Η διαδρομή που ακολούθησα ήταν
Πειραιώς, Σταδίου, Εδ. Λω, Σίνα, Ακαδημίας, Β. Σοφίας. Ηρ. Αττικού, Β Γεωργίου Β' κτλ.
Αυτό που είδα δεν το είχα ξαναδεί στην Αθήνα.
Πέτρες, ξύλα διασπαρτα πάνω στο δρόμο, φωτιές συχνά πυκνά, σε κάδους και σε κτήρια, σπασμένες τζαμαρίες και ΠΛΙΆΤΣΙΚΟ
Το πλιάτσικο της αρκούδας.
Εικόνες που ακόμα και τον ποιο φαντασμένο σεναριογράφο του Χόλιγουντ ξεπερνούσαν. Σε όλη μου την διαδρομή συναντούσα καταστήματα με σπασμένες τζαμαρίες και άδεια. Σε ένα μικρό καφενεδάκι μάλιστα, δίπλα στη είσοδο του υπουργείου εργασίας, επί της Πειραιώς, είχαν σπάσει την τζαμαρία και το είχαν αδειάσει όλο, μέχρι και τον νεροχύτη είχαν πάρει.
Και η είσοδος του υπουργείου άθικτη
Έχουν ξανασυμβεί πάλι επεισόδια στην Αθήνα άλλα αυτό ξεπερνούσε κάθε όριο.
Από την καταστροφική μανία των κουκουλοφόρων, κουκούλες φορούσαν και οι δοσίλογοι στη κατοχή, δεν ξέφυγαν και ιστορικά κτήρια της Αθήνας, όπως το κτήριο του Πανεπιστημίου, η Βιβλιοθήκη, όπου από τύχη δεν κάηκε, και η βιβλιοθήκη της νομικής όπου εκατοντάδες βιβλία καταστράφηκαν
"Από την μανία των κουκουλοφόρων –τι ειρωνεία– δεν γλίτωσε ούτε το κατάστημα που διατηρούσε επί της οδού Βουκουρεστίου η μητέρα του άτυχου 15χρονου που έχασε τη ζωή του από τα πυρά του ειδικού φρουρού το βράδυ του Σαββάτου στα Εξάρχεια..( Καθημερινή 09/12/08 )"
Και ως απλός άνθρωπος κάθομαι και σκέφτομαι.
Αυτοί είναι ο αγανακτισμένοι νεαροί ?? και έτσι τιμούν τον θάνατο του (συνονόματου μου) Αλέξη, του μικρούλη όπως με όλο τον σεβασμό αποκαλώ στο προηγούμενο ποστ μου??
Αυτό εγώ το θεωρώ περιύβριση νεκρού και μέσα σε όλες τις κατηγορίες που θα πρέπει να απαγγελθούν σε όσους συλληφθούν, και δεν αφεθούν ελεύθεροι επειδή κάποιος πήρε τηλέφωνο, για τα επεισόδια είναι και αυτή η κατηγορία.
Άλλο οι πορείες διαμαρτυρίας υπό το φως του ήλιου, άλλο το ΑΠΑΙΤΟΎΜΕ με βροντερή φωνή, και υψωμένη γροθιά, φωνή λαού οργή θεού έλεγαν οι παππούδες μας και είχαν δίκαιο, χωρίς κουκούλες μολότοφ, πέτρες, και άλλο οι ληστρικές επιδρομές στο κέντρο της πόλης με μόνο σκοπό την καταστροφή και επαναλαμβάνω το ΠΛΙΆΤΣΙΚΟ
Τελικά οι κουκούλες κύριοι αναρχικοί έπεσαν και φάνηκε ο πραγματικός σας στόχος. Δεν είστε ούτε ιδεαλιστές ούτε τίποτε. εγκληματίες του κοινού ποινικού δικαίου είστε. Τίποτε παραπάνω από γρυλάκιδες μπουγαδάδες διαρρήκτες, σε αυτό το σινάφι συγκαταλέγεστε από σήμερα.
Μπορείτε σας παρακαλώ κύριοι κουκουλοφόροι αυτή την πέτρα που κρατά ο κάθε ένας από εσάς να την δέσετε στο λαιμό σας και να πάτε να πνιγείτε μαζί με τους πάτρωνες σας
Άντε να αρχίσει να ξεβρομίζει ο τόπος
Άντε μπράβο ένας ένας

Υ.Γ. Δεν θα βάλω φωτογραφίες, αρκετές εικόνες είδαμε και αρκετά αηδιάσαμε

Εύγε. Ναι ΕΥΓΕ

Ωραία. Τα πήρες τα οφίτσια σενιόρο πολιτσμάνε. Σού δώσανε και την πιστόλα.

Άψογα.

Ξέρεις μωρέ τι να την κάνεις??? Ξέρεις ορέ τι είναι αυτό το κουμπούρι που σου δώσανε και τι μπορεί να κάνει?? Δεν είναι νεροπίστολο ορέ κατάλαβε το

Τι ξέρεις Τίποτε.

Και απλά το έχεις και τριγυρνάς στις ρούγες καμαρώνοντας και δήθεν μυστικά το δείχνεις

Εγώ έχω πιστόλα. Είμη εξουσία ιγώ τώρα, για να μας κοιτάξουν με θαυμασμό οι άλλοι, Ήρθη η εξουσία, και μπας και πέσει και καμιά άμυαλη γκομενίτσα να φάμε και κάτι. Αμ πώς??

Και όταν τα δεκαπεντάχρονα σου έρχονται εσύ τι κάνεις??

Αντί να τα βουτήξεις από τ' αυτί και να τα πας στον πατέρα τους, Καλησπέρα σου φέραμε τον κανακάρη σου και αν τον ξαναπετύχουμε εκεί και μας ξαναμιλήσει έτσι θα του ρίξουμε δυο φούσκους που θα ακουστούν από τα Εξάρχεια στο Σύνταγμα, εσύ σαν άλλος Μπαϊρακτάρης κουσουμάρης την πιστόλα και του την ανάβεις του μικρού

Δηλαδή έκανες το καθήκον σου τώρα μάγκα μου???

Γι αυτό σου το δώσανε ορέ το σίδερο???

Θα ήθελα να δω την μαγκιά σου ορέ αν αντί για τον μικρούλι βρισκόταν μπροστά σου κανένας βαρύς κουμπουροφόρος και κουσουμάριζε κανένα σίδερο και άρχιζαν να σφυρίζουν οι σφαίρες βροχή δίπλα από τα αυτιά σου.

Ήθελα να σε έβλεπα τότε Αλλά μάλλον δεν θα σε έβλεπα, παρά μόνο την άλλη μέρα σε κάποια μυρμηγκοφωλιά χωμένο μπας και την βγάλεις καθαρή

Αλλά μάγκα μου έχεις μυαλό να σκεφτείς?? Ποιος το έχασε να το βρεις εσύ??

Δεν καταλαβαίνεις ορέ ότι έτσι ρεζίλεψες όλους αυτούς που πραγματικά κάνουν το καθήκον τους???

Τι είσαι εσύ δηλαδή?? Ο μέγας ο τρανός ο ντερβεντέρης και καραμπουζουκλής με την πιστόλα και οι άλλοι είναι οι ηλίθιοι??

Αλλά ένα πράγμα θα ήθελα να δω.

Να είσαι απέναντι στην μάνα του όρε την επόμενη της κηδεία του μικρούλι να σου ζητήσει η γυναίκα να της δώσεις απάντηση σε εκείνο το κατάμαυρο ΓΙΑΤΊ που θα της κατατρώει τα σωθικά

Εκεί να δω την μαγκιά σου και όχι στις ρούγες να το παίζεις εξουσία

Εκεί να την δω. Εκεί

Αλλά και εσείς ρε ρεμάλια ρε ρεμπεσκέδες. Ναι εσείς, που το έχετε βρει παιχνίδι να σπάτε και να καίτε. Εσείς και αυτοί που σας μαζεύουν και στέλνουν, και μην μου πείτε ότι δεν υπάρχουν μεγάλα κεφάλια που σας οργανώνουν, δεν είμαστε βλάκες, που σας μαζεύουν με τις βίτσες σαν τις γαλοπούλες και σας στέλνουν, ενώ αυτοί, οι μεγάλοι ντε, τρίβουν τα χέρια τους βλέποντας τα έργα σας, την έκφραση της απόλυτης δημοκρατίας που πιστεύετε, εσείς βρε κορόιδα του κερατά, είστε ευχαριστημένοι από τον θάνατο του μικρούλι?? Γιατί μην μου πείτε ότι δεν φταίτε. Εσείς δεν τα ξεκινήσατε όλα?? Και τέλος τέλος έτσι εκφράζετε τα υπέρτατα δημοκρατικά σας αισθήματα???

Να χαρώ εγώ μάγκες της πορδής.

Τι άλλο να πω.

Τα λέει όλα το βίντεο που ακολουθεί, για τον κουμπουροφόρο και για τα βαθύτατα δημοκρατικά αισθήματα του κάθε μάγκα που νομίζει ότι κάτι έκανε επειδή πέταξε μια πέτρα η μια μολότοφ

Έγινες ΆΝΤΡΑΣ ρε κρετίνε??

Έγινες???

Η νομίζεις ότι σε φοβήθηκαν οι μεγαλόσχημοι τραπεζίτες και απανταχού μεγαλολεφτάδες??

Αλί από κανένα ανθρωπάκο η κανένα παιδάκι που θα δει πάλι τα ραδίκια ανάποδα, που θα πάει πάλι τσάμπα και βερεσέ, γιατί εσύ μωρή κότα ήθελες να το παίξεις άντρας πετώντας πέτρες και μολότοφ και γιατί εσύ ρε μπάτσε του κερατά ήθελες να το παίξεις εξουσία

Τραβάτε στο διάολο και οι μεν και οι δε.

http://www.in.gr/video/default.aspx?videoID=%2076191

Και για να μην παρεξηγούμε : Άλλο ο αστυφύλακας που τιμά την στολή του με τον ένα η τον άλλο τρόπο προσφέροντας τις υπηρεσίες του και κάνει τους πολίτες να νοιώθουν ασφαλείς, και άλλο αυτά τα αχαρακτήριστα που πάνε στην αστυνομία για να ικανοποιήσουν τα κόμπλεξ τους και που η θέση τους είναι στον ψυχίατρο