Ιστορία blogοπαίχνιδο

Λοιπόν, χρωστάω κάποιες συμμετοχές σε blogoπαίχνιδα που με έχουν καλέσει.
Ας αρχίσω να ξεχρεώνω, γιατί νοιώθω κάποιες να με κοιτούν κάπως (χιχιχιχιχιχιχιχι)
Θα ξεκινήσω λοιπόν με την ιστορία, αυτό το παιχνιδάκι που φτιάχνουμε μια ιστορία και συμπεριλαμβάνουμε σε αυτήν στοίχους ενός η περισσοτέρων τραγουδιών.

Άνοιξε τα μάτια του. Γύρω του ακόμα σκοτάδι, κοίταξε το ρολόι του, η ώρα ήταν τρεις και είκοσι. Ανασηκώθηκε με προσοχή στο κρεβάτι για να μην ξυπνήσει εκείνη που κοιμόταν δίπλα.
Είχαν τσακωθεί πάλι εκείνο το απόγευμα, και ο λόγος, το καινούργιο αυτοκίνητο που ήθελαν να αγοράσουν.
Κάθονταν στο σαλόνι, στον καναπέ, ξεφύλλιζαν ένα περιοδικό με αυτοκίνητα. Το μάτι εκείνου έπεσε στην φωτογραφία ενός ανοιχτού τζιπ.
-Πάντα ονειρευόμουνα εν' ανοιχτό τζιπάκι, είχε πει εκείνος.
Εκείνη γύρισε και τον κοίταξε με εκείνο το υποτιμητικό βλέμμα.....
-Μόνο αυτό μας έλειπε, τώρα τι να σου πω, του είχε απαντήσει.
Αυτή ήταν η αρχή του τσακωμού τους, ο ένας λόγος είχε φέρει τον άλλο.
Αντάλλαξαν λόγια όπως "πάντα ζηλιάρα ήσουνα και αγύριστο κεφάλι", με εκείνη να του απαντά, "και εσύ είχες την απαίτηση να σε υπηρετώ", μέχρι που κατέληξαν μουτρωμένοι σε διαφορετικά δωμάτια να βλέπουν τηλεόραση.
Γύρισε πάλι και την κοίταξε να κοιμάται
-Πόσο άλλαξες, πόσο άλλαξα, σκέφτηκε, πόσα σου χρωστάω και πόσα σου ζητάω, τα όνειρά σου κόκκινα, τα όνειρά μου άσπρα.
Αυτά σκεφτόταν, και κάθε λίγο γύριζε και την κοίταζε.
Τράβηξε τις κουβέρτες και σηκώθηκε από το κρεβάτι, πήγε στην κουζίνα, πήρε ένα ποτήρι, το γέμισε νερό, με αργές κινήσεις, το κόλλησε στα χείλη του Ήπιε λίγο νερό, άφησε το ποτήρι μέσα στον νεροχύτη. Άναψε ένα τσιγάρο, στήριξε τα χέρια του στις άκρες του έσκυψε το κεφάλι, και κοιτούσε το νερό μέσα στο ποτήρι. Πότε πότε τραβούσε γερές ρουφηξιές από του τσιγάρο. Έβγαζε τον καπνό από μέσα του σχηματίζοντας κύκλους σημαδεύοντας το ποτήρι, αυτοί κατέβαιναν για λίγο, άλλαζαν πορεία, άρχιζαν να ανεβαίνουν, να μεγάλωνουν, κύκλωναν το πρόσωπό του και συνέχιζαν την πορεία τους προς το ταβάνι.
Σκεφτόταν εκείνη, εκείνον την σχέση τους, τις διαφωνίες τους, τους συνεχείς τσακωμούς τους τα όνειρα της τα δικά του. Ήταν αλλιώς όταν απλά τα είχαν.
Στο αίμα μου αλλάζει ο καιρός και όσο αλλάζει πονάω, ήταν η σκέψη που πέρασε από το μυαλό του.
Προσπάθησε να σκεφτεί την ζωή του χωρίς αυτή, δεν μπόρεσε.
Υπήρχε κάτι μέσα του πολύ σπουδαίο, μεγάλο σημαντικό. Την αγαπούσε.
Δεν μπορούσε να ήταν διαφορετικά. Αυτός αυτός ήταν ο λόγος,
που δεν μπορούσε να σκεφτεί την ζωή του χωρίς αυτήν
-Μακάρι να μπορούσες να φανταστείς πόσο πολύ σε αγαπώ μουρμούρισε, κλείνοντας τα μάτια, μακάρι να μπορούσες, μακάρι.
Άκουσε έναν θόρυβο πίσω του, έναν ανεπαίσθητο θόρυβο, σαν θρόισμα.
Γύρισε, ήταν αυτή, στεκόταν στην πόρτα της κουζίνας φορώντας τις άσπρες πιτζάμες με τα αρκουδάκια, στεκόταν εκεί και τον κοιτούσε.
-Σε αγαπάω, του είπε, και εγώ σε αγαπάω, σε αγαπάω
Έσβησε το τσιγάρο μέσα στον νεροχύτη την αγκάλιασε σφιχτά, τον αγκάλιασε σφικτά. Έδωσαν ένα φιλί που όμοιό του είχαν καιρό να δώσουν, ένα φιλί σαν αυτό, το πρώτο τους φιλί.
Την πήρε από το χέρι, πήγαν στο κρεβάτι, αυτή ξάπλωσε, αυτός την σκέπασε, την φίλησε πάλι στο πλάι του κεφαλιού της, ξάπλωσε και αυτός δίπλα της τις έπιασε το χέρι.
Ξαπλωμένοι τώρα πρόσωπο με πρόσωπο κοιτάζονταν στα μάτια
-Σε αγαπώ, της ξαναείπε
-Και εγώ σε αγαπώ του απάντησε
Έμειναν να κρατιούντε χέρι χέρι και να κοιτάζονταν ίσα στα μάτια, μέχρι που ο Μορφέας ήρθε και τους σκέπασε με τον μανδύα του.

Τα τραγούδια: Ροζ - Γ Μηλιώκας, Α Μάνου.
Στο αίμα μου αλλάζει ο καιρός - Φ Πλιάτσικας, Θ Τσάτσου



Υ.Γ. Το τραγούδι το έβαλα επειδή μου άρεσε.