Κυριακή 8 Ιουνίου 2008

Καληνύχτα

Ξύπνησε από έναν θόρυβο, κοίταξε το ρολόι του 00:30. Προσπάθησε να κοιμηθεί αλλά τίποτε, στριφογύριζε στα σεντόνια, αλλά μάταια.
Σηκώθηκε από το κρεβάτι, πήγε στην κουζίνα, έβαλε στον φούρνο μικροκυμάτων νερό να ζεστάνει. Ένα τσάι ήταν αυτό που ήθελε για την ώρα. Πήγε στο σαλόνι, άνοιξε τον Η/Υ, φόρτωσε την επεξεργασία κειμένου κοίταξε το κείμενο που έγραφε νωρίτερα. Άρχισε να πληκτρολογεί.
Χτυπούσε τα πλήκτρα όλο και πιο γρήγορα και πιο δυνατά. Ο ήχος από τα πλήκτρα απλωνόταν στο διαμέρισμά του, ήταν το μόνο που έσπαγε την σιωπή της νύχτας. Πήρε την κούπα με το τσάι σηκώθηκε από την καρέκλα, βγήκε στο μπαλκόνι. Ήταν μια έναστρη ζεστή, καλοκαιρινή νύχτα, άναψε ένα τσιγάρο, ακούμπησε στα κάγκελα, κοιτούσε τα αστέρια, χαμένος στις σκέψεις του.
Μπήκε μέσα στο διαμέρισμα ντύθηκε, βγήκε στον δρόμο. Περπατούσε μέσα στο πάρκο, κοιτούσε τις κολόνες φωτισμού τοποθετημένες στις άκρες του πάρκου δεξιά και αριστερά λες και όριζαν τον δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσει.
Το μπαράκι στον τέλος του πάρκου ήταν ακόμα ανοιχτό, δυο ζευγαράκια κάθονταν στα τραπεζάκια που ήταν έξω. Έσπρωξε την πόρτα, μπήκε μέσα, πίσω από τον πάγκο ή μπαργούμαν, η Ελεάννα, σκούπιζε με μια λευκή πετσέτα τα φρεσκοπλυμένα ποτήρια, και τα τοποθετούσε προσεκτικά σε ένα δίσκο.
Η Ελεάννα, δεν ήταν η εντυπωσιακή κοπέλα που θα γύριζε κανείς να την κοιτάξει στον δρόμο. Ήταν μια σχετικά ψιλή, παχουλούλα κοπέλα, με κοντά καστανά μαλλιά, μεγάλα καστανά παιχνιδιάρικα μάτια, "γαλλική" μυτούλα, και καλοσχηματισμένα κόκκινα χείλη. Είχε ένα πολύ γλυκό προσωπάκι. Κάθε φορά που χαμογελούσε δυο μικρά λακκάκια σχηματίζονταν στα μάγουλά της πράγμα που την έκανε ακόμα πιο γλυκιά.
Βαφόταν πολύ σπάνια, δεν χρειαζόταν άλλωστε τα σκευάσματα του εμπορίου για να γίνει όμορφη, ήταν από φυσικού της.
Είχε μετακομίσει τότε κάπου εκεί κοντά και την έβλεπε αρκετά συχνά, στην στάση του λεωφορείου, στα ψώνια, Συχνά αντάλλασσαν στα πεταχτά κάποιες κουβέντες, όταν συναντιόνταν
Ένα βράδυ, την είχε βρει τυχαία στον δρόμο την ώρα που πήγαινε σπίτι της. Την είχε πάει σχεδόν με το ζόρι για μια μπύρα, σε ένα κοντινό μπαράκι. Έμειναν τελικά αρκετή ώρα. Μιλούσαν, γελούσαν, είχαν περάσει όμορφα εκείνη την φορά. Αντάλλαξαν τηλέφωνα, και συμφώνησαν να ξαναβρεθούν.
Εκείνη την δεύτερη φορά ήταν που της είχε μιλήσει......... Εκείνη τον είχε κοιτάξει χαμογελώντας με τα μεγάλα καστανά της μάτια.
-Μα δεν βλέπεις πόσο διαφορετικοί είμαστε?? του είχε πει, δεν βλέπεις ότι δεν ταιριάζουμε?? Δεν θα μπορέσει να γίνει κάτι καλό μεταξύ μας καλύτερα όχι, ας μείνουμε έτσι όπως είμαστε. Όταν έφυγαν, την είχε πάει μέχρι το σπίτι της. Λίγο πριν χωρίσουν την είχε πάρει αγκαλιά, είχε πλησίασε το πρόσωπό του στο δικό της για να αφήσει ένα φιλί στα κόκκινα χείλη της. Βλέποντας την άρνηση να σχηματίζετε στο πρόσωπό της, της άφησε το φιλί στο μάγουλο. Ήταν η τελευταία φορά που είχε βγει μαζί της, και από τότε είχαν περάσει δυο χρόνια. Στο διάστημα αυτό, της είχε προτείνει αρκετές φορές να βγουν, αλλά αυτή πάντα έβρισκε μια δικαιολογία να του αρνηθεί.
Πριν μια εβδομάδα είχε πιάσει δουλειά σε αυτό το μπαράκι κοντά στο σπίτι του, και αρκετά συχνά πήγαινε εκεί, δήθεν, για ένα ποτό.
Προχώρησε προς τον πάγκο, κάθισε σε ένα σκαμπό.
-Καλός τον, τι να σου φέρω???
-Μια βότκα πορτοκάλι, της είπε χαμογελώντας
Εκείνη πήρε ένα ποτήρι, ετοίμασε το ποτό, το άφησε μπροστά του.
-Σε μισή ωρίτσα θα κλείσω Ο.Κ.
Κοίταξε γύρω του, ήταν μόνος μαζί της. Γύρισε και την κοιτούσε, αυτή πήγε πάλι και συνέχισε την δουλειά που είχε αρχίσει.
Το αδύναμο λευκό φως που έπεφτε στο πρόσωπό της την έκανε να λάμπει, λες και από την δική της λάμψη φωτιζόταν ο χώρος.
Γύρισε και τον κοίταξε, του χαμογέλασε και γύρισε πάλι σε αυτό που έκανε. Αυτός σηκώθηκε από το σκαμπό και πήγε κοντά της.
-Θα πάω για τσιγάρα θέλεις να σου πάρω??
-Ναι πάρε μου, του είπε και του έδωσε χρήματα.
Αυτός πήγε στο περίπτερο που διανυκτέρευε εκεί κοντά, γυρίζοντας πάλι πίσω, έκανε μια μικρή παράκαμψη, πήγε σε ένα σημείο του πάρκου που είχε τριανταφυλλιές έκοψε ένα μεγάλο κόκκινο τριαντάφυλλο και το πήρε μαζί του.
Γύρισε πίσω στο μπαρ της έδωσε τα τσιγάρα, κράτησε το τριαντάφυλλο, θέλοντας να βρει ένα πιο κατάλληλο χρόνο να της το δώσει.
-Σε ευχαριστώ αλλά τώρα πρέπει να φύγεις. Πρέπει να κλείσω.
-Χμμ, θα σε πείραζε να μείνω να σε βοηθήσω να μαζέψεις??
Εκείνη χαμογέλασε.
-Καλά αφού θέλεις.
Εκείνη έσβησε τα πολλά φώτα, αφήνοντας μόνο όσα ήταν απαραίτητα για να βλέπουν, εκείνος μάζευε τα πράγματα από τα τραπέζια, κεράκια, τασάκια, βαζάκια με αποξηραμένα λουλούδια, της τα πήγαινε, ενώ εκείνη τα τακτοποιούσε στην θέση τους.
Μάζεψαν τις σπαστές πολυθρόνες απ' έξω σήκωσαν τις καρέκλες από μέσα. Εκείνη έκανε ένα γρήγορο σκούπισμα σφουγγάρισμα, ενώ εκείνος της άδειαζε τον κουβά από το βρόμικο νερό και της τον γέμιζε με καθαρό.
Όταν τελείωσαν, μάζεψαν τα πράγματά τους, εκείνος βγήκε έξω και την περίμενε. Εκείνη έκλεισε όλα τα φώτα κλείδωσε την πόρτα.
-Σε ευχαριστώ πολύ, καληνύχτα, του είπε
-Μισό λεπτό, έχω κάτι ακόμα για εσένα.
Έβγαλε και της έδωσε το τριαντάφυλλο, εκείνη το πήρε, χαμογελώντας πλατιά.
-Σε ευχαριστώ πολύ, είναι πολύ όμορφο. Και τι ωραία που μυρίζει είπε φέρνοντάς το κοντά στην μύτη της.
-Και πάλι σε ευχαριστώ. Καληνύχτα, πρέπει να πηγαίνω.
Έκανε να φύγει, εκείνος όμως, χωρίς να πει τίποτε άπλωσε τα χέρια του και την τύλιξε σε μια σφιχτή ζεστή αγκαλιά, με το ένα χέρι την κρατούσε από την μέση και με το άλλο της χάιδευε τα μαλλιά.
Έμειναν έτσι μερικά λεπτά
-Πρέπει να φύγω, είπε εκείνη, εκείνος δεν μίλησε μόνο την κρατούσε.
-Πρέπει να φύγω, είπε πάλι εκείνη. Εκείνος, την έπιασε από τα μπράτσα, δοκίμασε να αφήσει ένα φιλί πάνω στα χείλη της, αλλά εκείνη γύρισε το κεφάλι της.
Άφησε το φιλί στο μάγουλό της και έμεινε εκεί να την κρατά και να την κοιτά ίσα στα μάτια
-Πρέπει να φύγω, είπε ξανά εκείνη
-Θεέ μου τι όμορφη που είσαι, της απάντησε αυτός, κρατώντας την πάντα μαλακά από τα μπράτσα.
-Πρέπει να φύγω.
Άρχισε σιγά σιγά να απομακρύνετε κάνοντας βήματα προς τα πίσω, τα χέρια της γλιστρούσαν μέσα στα δικά του, και όταν αγγίχτηκαν τα δάχτυλά τους αυτός έσφιξε μαλακά τα χέρια της κάνοντάς την να σταματήσει.
-Είσαι τόσο όμορφη, είπε εκείνος καθώς κρατούσε τα δάχτυλα των χεριών της. Έμειναν να κοιτιόνται ίσα στα μάτια για λίγα δευτερόλεπτα, εκείνη τράβηξε τα χέρια της, απομακρύνθηκε κάνοντας μερικά ακόμα βήματα προς τα πίσω.
-Καληνύχτα.
-Καληνύχτα ομορφιά, απάντησε εκείνος.
Εκείνη γύρισε και άρχισε να απομακρύνεται, να χάνετε σιγά σιγά στο βάθος του δρόμου, εκείνος έφερε τα δάχτυλά του στο στόμα, άφησε ένα φιλί πάνω τους και το φύσηξε προς τα εκείνη.
-Καληνύχτα ομορφιά, να προσέχεις, ψιθύρισε καθώς εκείνη χανόταν στην γωνία του δρόμου. Γύρισε και έφυγε, μπήκε πάλι στο πάρκο και ακολούθησε τον δρόμο που του όριζαν οι στύλοι με τα φώτα, τον δρόμο για τον δικό του κόσμο.
Η μυρωδιά από ένα νυχτολούλουδο τον έκανε να σταματήσει, γύρισε το κεφάλι προς το μέρος που ερχόταν η μυρωδιά. Πήγε και κάθισε σε ένα παγκάκι, κοίταξε τον ουρανό, τον γεμάτο αστέρια ουρανό, και το φεγγάρι, που σαν λεπτή φέτα καρπουζιού συμπλήρωνε και αυτό την ομορφιά, της νύχτας. Πήρε μια βαθιά ανάσα.

-Καληνύχτα ομορφιά, όπου και αν πας Καληνύχτα............



25 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Την επόμενη μέρα το μετάνιωσε, τον περίμενε έξω από το σπίτι του, τον είδε να χαμογελάει και του έδωσε ένα ατελείωτο φιλί.

Μανια να τελειώνουν όλα αρνητικά, μου το χαλάς :))

Καλή εβδομάδα

Skouliki είπε...

θα το συνεχισω σαν διαφημιση...


durex για να μην μετανιωσετε ποτε..και εσυ μπορεις ..μην κλαδευεις τσαμπα...

χιχιιχιχιιχχιιχι

------ είπε...

Στο μπράτσο έπρεπε να της δώσει το φιλί Αλεκάκι ...στο μπράτσο και μάλιστα στο λακουβάκι που κάνει με τον ώμο!!!!

marionettie είπε...

Νομίζω είναι από τα αγαπημένα μου δικά σου, αυτό, έχει κάτι που το κάνει να δείχνει πιο ρεαλιστικό από άλλα, και μου αρέσουν τα πιο ρεαλιστικά..φαντασιολογοτεχνικοπράγματα, που μπορεί να μην είναι και τόσο φανταστικά. Νομίζω σε μπέρδεψα, αλλά δεν πειράζει. Και Αλέξη πού σαι; Κάτι χαρούμενο και με ευχάριστο τέλος πότε θα διαβάσουμε;;; Λοιπόν, ο τύπος από αύριο, δηλαδή σήμερα, θα πηγαίνει όλο στο ίδιο μπαρ και θα την κοιτά από μακρυά και θα της αφήνει λουλούδια, χωρίς να την πιέζει και μετά από μια βδομάδα, ψέμματα, πιο γρήγορα, πες 4-5 μέρες, θα του δώσει ένα φιλί και θα τον πάρει αυτή από το χέρι όταν κλείνουν το μαγαζί για νυχτερινή βολτούλα. Ακούςςςςςςςς;;;;;;;;;
Φιλιά πολλά!

KitsosMitsos είπε...

Ωραίος ως Αλέκος...Άκρως περιγραφικός. Μ'αρέσει ο τρόπος γραφής.
Την καλησπέρα μου.

------ είπε...

Καλησπέρα.Σας βάζω μια έκκληση.Πρόκειται για τη βαφτιστήρα μου.

Το Σάββατο 7 Ιουνίου στις 12 και μισή το βράδυ αυτοκίνητο αγνώστων στοιχείων χτύπησε μια 26χρονη κοπέλα καθώς διερχόταν την Κηφισίας στο ύψος του ΜΕΤΡΟ Μεγάρου Μουσικής και την εγκατέλειψε.
Οι περαστικοί ειδοποίησαν την Τροχαία Καισαριανής και το ΕΚΑΒ το οποίο τη διακόμισε τραυματισμένη στο Ναυτικό Νοσοκομείο όπου και νοσηλεύεται.
Παρακαλούμε θερμά όποιον γνωρίζει κάτι για την υπόθεση να επικοινωνήσει με την οικογένεια στο τηλ. 210-9650418. Θα σας είμαστε ευγνώμονες.

Kaveiros είπε...

Ομορφο κειμενο, με ομορφο τραγουδι!

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Bρε επιμονή ο παλικάρης.... ;-)))

Χαίρομαι στις περιγραφές σου τη σμασία στη λεπτομέρεια.
Πολύ παραστατικές ...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Σοφία είπε...

Δεν ήμουν προετοιμασμένη να διαβάσω κάτι με κακό τέλος... Κατάθλιψη θα πάθω!!! Θα σου έλεγα να γράψεις την επόμενη φορά κάτι με happy end, αλλά αυτά δεν γίνονται κατά παραγγελία!
Καλημέρα Αλέξη!

Ανώνυμος είπε...

καλημέρα alex!
βαθιές ανάσες παίρνω και ξαναπέρνω

Fatale είπε...

¨ομορφες περιγραφές..
μα το τέλος λυπηρό..

Καλό απόγευμα!!
Φιλιά!!

Vrakas Kostas είπε...

Εγω παλι σαν ειδημων στο ειδος,και σαν φιλος,θα στο πω!
Βαλε ξεκωλες!Οπως εγω!
Μια φωτογραφια,χιλιες λεξεις.
Γλυτωνεις το γραψιμο
και ο καθενας βγαζει το νοημα που θελει!
Υγ πλακιτσα κανω.Ωραιο σε βρισκω.
Απλα το εχω ριξει λιγο περισσοτερο στον χαβαλε τελευταια,γιατι μου την επεσαν ...οι δηθεν!
Καλησπερα φιλε!

Alexis B είπε...

freedula > Τα blog μας εχουν κάτι κοινό. Οι ιστορίες που γράφω είναι είτε δικές μου, προσοπικές είτε τις έχω ακούσει, απο τον κοντινό μου, η ευρήτερο περίγυρο.....Κατάλαβες.

skouliki > durex???? Δεν σε περίμενα γλυκιά μου τόσο κλασική σε αυτόν τον τομέα
Πολύ κλασική. Πααααρα πολύ κλασική

Νανα > Α, Έτσι... Γιά να το έχω υπ'όψη μου......

Marionettie > Για το πρώτο μισό του σχολίου σου, για να διαβάσω αυτή την λέξη έγινε το στόμα μου μπετονιέρα!!!!!!!!!!
Οσο για το δεύτερο μισό, δεν είναι τοσο απλά τα πράγματα, μακάρι να ήταν....

Kitsosmitsos > Κάνω ότι μπορώ καλήτερο, με όσο μυαλό μου αφήνει η δουλειά

Νανα > α) Η περιοχή λόγο της πρεσβείας είναι γεμάτη κάμερες, σίγουρα κάποια κάτι θα έχει πιάσει.
Αν δωθούν τα στοιχεία των καμερών για να βρεθεί ο υπάνθρωπος εχει καλός, αλλιώς ξηλωμα οι κάμερες, και αυτοί που τίς έβαλαν αυριο το πρωί.
β) Αν χρειαστέ κάτι, ΠΧ Αίμα, πές μου.

kaveiros > Καλός ήρθες και πάλι
Καλημέρα να έχεις

Φυρδην μίγδην > Επιμονή, αλλά κάποτε και αυτή τελειώνει, ευχαριστώ για τα καλά λόγια το φιλή και τίς γλαρένιες αγκαλιές
Υ.Γ Με το φίδι τι έγινε?????

Σοφία > Δυστιχώς, δεν γράφονται κατά παραγκελεία, όπως και η ζωή....
Καλημέρα

mist > Καλημέρα, καλός ήρθες

fatale > Βρεεεεεεεεεε, καλός την, καλός ήρθες

vrakas kostas > Που να τις βρω καλέ μου φίλε?????
Αφου τίς έχεις μαζέψει όλες εσύ
(χιχιχιχιχιχιχιχι πλακα κάνω)
Οσο για τους δήθεν....σκουπίδια

Καλημέρα σε όλους και καλή εβδομάδα

bluesmartoula είπε...

Πολύ χαριτωμένο. Ειδικά το τριαντάφυλλο...
Γλυκειά Καληνύχτα

anamella είπε...

Γεια σου Αλέξη
Πολύ τρυφερό το κείμενό σου και λίγο
λυπητερό, αλλά ωραίο
Καλό σου απόγευμα

ralou είπε...

Ομορφο! Ομορφο!
Τι να πω, είχα καιρό να μπω στο μπλόγκ σου αλλά αυτό με αποζημίωσε!

Μ αρέσει αυτή η απλή. χωρίς φιοριτουρες, αλλά ρευστή γραφή.

fish eye είπε...

μα τελοςπαντων..πως ειναι δυνατον να πεφτουμε παντα σε ατομα που δεν καταλαβαινουν το ποσο ομορφοι ψυχικα και εξωτερικα ειμαστε;

να σου πω αλεξη,εμενα εαν ενας αντρας μου εφερνε λουλουδια,τσιγαρα,με βοηθουσε να συγυρισω και με αγγιζε ερωτικα..το λιγοτερο..δεν θα εφευγα..

αρα δεν την αγγιξε..
ξερεις μερικες φορες,οι αλλοι θελουν αλλα πραγματα τελειως διαφορετικα απο αυτα που εμεις επιθυμουμε..
το πιο πιθανο,η κοπελλα του μπαρ,καποιον αλλον να ηθελε να της τα κανει ολα αυτα..

αρα θα ξανακαταληξω στα ιδια..Ολα Θεμα Χημειας..αν δεν υπαρχει αμοιβαιοτητα σ αυτην..που να χτυπιομαστε..ΔΕΝ..

καλημερα αλεξη

winston είπε...

Πρώτη φορά σε διαβάζω. Γράφεις υπέροχα...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Το φίδι το πήρε η κοπέλα του.
Δεν στεκόμουν μέσα στο σπίτι μου διαφορετικά...

Το ωραίο είναι (τώρα τα μαθαίνω) πως σκέφτονταν να λείψουν για Σ/Κ και είπαν της μικρής μου να τους προσέχει, άκουσον.... το χαμστεράκι....
:-))))

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Alexis B είπε...

Bluesmartoulis > Καλησπέρα, καλός ήρθες και πάλι

Anamella > Καλός ήρθες, Χαιρομαι που σου αρέσει εδώ

Ralou > Αστα βρέ Ραλού μου.
Εχουμε μπλέξει με τίς δουλειές άσχημα.

Φεγγαραγκαλιές > Μήπως κάποιες φορές δεν αφήνουμε να μας αγγίξουν????

winston > Καλός ήρθες. Πάντα καλοδεχούμενη στο σπιτικό μου

Φυρδην Μίγδην > Ελπίζω να μήν βάλει τον οφη να κοιμηθεί μαζί με το ποντίκι

Καλησπερίζω και καλοσορίζω όλους σας

ολα θα πανε καλα... είπε...

Πολύ ακατάδεχτη μου φάνηκε η κοπέλα,μπροστά σε τόση τρυφερότητα.Εκτός κι αν είχε κάποιο θέμα άλυτο,από το παρελθόν.Γιατί απέστρεφε το πρόσωπό της όταν εκείνος έκανε να τη φιλήσει;Ένα φιλί νομίζω πως είναι πάντα ευπρόσδεκτο.
Καλημέρα!

Alexis B είπε...

Ολα θα πάνε καλά > Ποιός ξέρει???
Ποιός μπορεί να ξέρει τι κρύβει ο καθε ένας μέσα του.
Ενα φιλή.
Μπορεί να είναι πάντα ευπρόσδεκτο άραγε????

ολα θα πανε καλα... είπε...

Κάτι το αυτονόητο,δυστυχώς δεν είναι έτσι για όλους.Για μερικούς το να δώσουν και να δεχτούν φιλιά είναι αγγαρεία ή καταστροφή.
Δεν ανήκω σε αυτήν την κατηγορία πάντως.
:)

marayia είπε...

@alexsi Αν τον γνωρίζεις καλά πες του να επιμένει διακριτικά.. να της αφήνει τριαντάφυλλα, να κά8εται να συζητά μαζί της..

marayia είπε...

Η marionettie σου είπε ήδη το μυστικό ..χεεχχε δεν έχεις παρά να ακολου8ήσεις .. και οπως σου είπε και η ΝΑνά μετά ξάφνιασμα...στο μπράτσο και μάλιστα στο λακουβάκι που κάνει με τον ώμο!!!!