Η Νύχτα....Τό Ονειρο

Si je toublie pendant le jourJe passe mes nuits te maudireEt quand la lune se retireJai lme vide et le cur lourdLa nuit tu mapparais immenseJe tends les bras pour te saisirMais tu prends un malin plaisirA te jouer de mes avancesLa nuit, je deviens fou, je deviens fouEt puis ton rire fend le noirEt je ne sais plus o chercherQuand tout se tait revient lespoirEt je me reprends taimerTantt tu me reviens fugaceEt tu mappelles pour me narguerEt chaque fois mon sang se glaceTon rire vient tout effacerLa nuit, je deviens fou, je deviens fouLe jour dissipe ton imageEt tu repars je ne sais oVers celui qui te tient en cageCelui qui va me rendre fouLa nuit je deviens fou, je deviens fou


Ω νύχτα εσύ απέραντη, που τείνεις τα χέρια να αρπάξεις μέσα από το μυαλό μου το ωραίο μου όνειρο, με μια πονηρή ευχαρίστηση.
Εγώ αγωνίζομαι να το κρατήσω αλλά το νιώθω να χάνετε μαζί με την γλυκιά του θαλπωρή.
Σιγά σιγά μου το κλέβεις και το κάνεις δικό σου. Τότε το γέλιο σου αντηχεί και το όνειρο χάνετε, ολοκληρωτικά από εμένα.
Τρελαίνομαι. Αρχίζω να ψάχνω, θα σε βρώ, θα το βρώ όπου και να το έκρυψες νύχτα.
Ψαχνω παντού, σαν παράφρον, και εσύ πότε το κρύβεις και πότε το αφήνεις να επιστρέφει και να γεμίζει πάλι το μυαλό μου με την γλυκύτητα του
Παίζεις μαζί μου νύχτα.
Το αίμα μου παγώνει, όταν το γέλιο σου έρχεται να μου θυμίσει πώς εσύ το έχεις.
Παίζεις και γελάς μαζί μου, και εγώ ψάχνω
Πέφτω κατάκοπος από την προσπάθεια στο πάτωμα, ο ύπνος με κατακτά, ο σύμμαχός σου ύπνος, και εσύ συνεχίζεις να γελάς.
Ξυπνώ ο ήλιος μου θαμπώνει τα μάτια.
Η ημέρα σε έχει σκορπίσει και εγώ σαν τρελός ψάχνω το χαμένο μου όνειρο, που ξέρω ότι το κρατάς φυλακισμένο κάπου.
Το ξέρω είναι ζωντανό υπάρχει, και εγώ δεν θα σταματήσω ποτέ να σε ψάχνω χαμένο μου όνειρο....

Εμπνευσμένο από τους στοίχους του τραγουδιού του Sal. Adamo, La nuit που παραθέτω πιο πάνω.