Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου 2007

Επικοινωνία μεταξύ...... ανθρώπων

Σήμερα ήμουν και απολάμβανα τον καφέ μου στήν καφετέρια που κάθομαι συνήθως.

Στό διπλανό τραπέζι κάθονταν δυό κοπελιές και συζητούσαν για διάφορα.

Κάποια στιγμή, πήρε το αυτί μου ένα κομμάτι της συζήτησής τους που μου φάνηκε περίεργο.

-Θα τα πούμε το Σαββατοκύριακο???
-Οχι, γιατί το Σαββατοκύριακο έχω να πάω σε ένα σεμινάριο

-Τι σεμινάριο είναι αυτό???

-Είναι ένα σεμινάριο για την επικοινωνία, το κάνει ένας πολύ καλός ψυχολόγος.

-Θα είναι και τις δυό μέρες???

-Ναι θα είναι όλο το Σαββατοκύριακο????

Σεμινάριο για την επικοινωνία????????

Μη χειρότερα τη άλλο θα ακούσω, σκέφτικα.

Ζούμε σέ έναν κόσμο που όλα τα έμβια όντα μπορούν να επικοινωνήσουν, μεταξύ τους.

Τα έντομα τα ζώα τα φυτά, όλα, αν παρατηρήσουμε την φύση, θα τα δούμε να επικοινωνούν για να καλύψουν όχι μόνο τις ατομικές τους ανάγκες, αλλά και τις ανάγκες της ομάδας μέσα στήν οποία είναι ενταγμένα, και μέσο της οποίας εξασφαλίζετε η επιβίωση τόσο της ομάδας όσο και του ατόμου.

Το χάρισμα της επικοινωνίας είναι έμφυτο στόν άνθρωπο, ακόμα και ένα μωρό λίγων ημερών μπορεί να επικοινωνήσει με το περιβάλλον και να δώσει να καταλάβουν οι άλλοι ότι έχει μια ανάγκη, πεινάει, λερώθηκε, πονάει, νυστάζει, και δεν μπορούν να το κάνουν δύο ενήλικες?????

Γύρισα σπίτι, έφτιαξα ένα τσάι και αφού έβαλα ένα cd να παίζει έκατσα στόν καναπέ μου.

Οι κουβέντα αυτή που άκουσα στριφογύριζε μές στό μυαλό μου.

Μα γιατί να συμβαίνει αυτό??? Μου φαινόταν αδύνατο, και θα έλεγα και επικίνδυνο να συμβαίνει.

Εψαξα λοιπών στίς δικές μου αναμνήσεις, σε όλα αυτά που μου έχουν συμβεί προσωπικά εμένα και σε ότι έχω ακούσει να βρώ μια απάντηση.

Τί πραγματικά συμβαίνει???

Οι άνθρωποι δεν ΜΠΟΡΟΥΝ η ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ να επικοινωνούν????

Έπιασα το ένα σκέλος. Δεν μπορούν.

Ήταν κάτι που το απέρριψα αμέσως, και ο λόγος είναι απλός.

Εκτώς από τα μέσα που μας προίκισε η φύση, τη γλώσσα, για την κατά πρόσωπο επικοινωνία,

έχουμε στήν διάθεσή μας τόσα άλλα τεχνικά μέσα που διευκολύνουν την επικοινωνία, έτσι ώστε ένας άνθρωπος να μπορεί να επικοινωνήσει με έναν άλλο από όποια απόσταση και από όποιο χώρο θέλει ανεμπόδιστα.

Άρα λοιπών κατέλιξα στό συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι δυστιχώς τελικά δεν θέλουν να επικοινωνήσουν μεταξύ τους.

Το δυστύχημα είναι ότι βρήκα πολλά παραδείγματα που με οδήγησαν σε αυτό το συμπέρασμα.

Θα παραθέσω εδώ κάποια για του λόγου το αληθές.

Θα θυμηθώ για αρχή, κάποιον γνωστό μου που κάναμε μαζί πολύ παρέα κατά το παρελθόν, τηλεφωνιόμασταν βγαίναμε, κτλ κτλ.

Όταν αυτός παντρεύτηκε και άνοιξε ένα μαγαζί, αρχίσαμε να χανόμαστε.

Λογικό θα μου πείτε, και συμφωνώ απολύτως, άλλαξε η ζωή του έπρεπε να δώσει χρόνο στην οικογένειά του, και στήν δουλειά του Φυσικά και καλά έκανε.

Όμως αυτός χανόταν όλο και περισσότερο, τα διαστήματα που μεσολαβούσαν μεταξύ των συναντήσεων ή των τηλεφωνημάτων συνεχώς μεγάλωναν μέχρι που χαθήκαμε τελείος, και αυτό δεν συνέβαινε μόνο με εμένα και αυτόν, αλλά και με άλλους πιο στενούς του φίλους.

Είναι όμως δυνατό μέσα σε 30 δεκαεξάωρα που που είναι ξύπνιος μέσα στόν μήνα να μην παίρνει ένα τηλέφωνο ούτε για τα τυπικά????

Μπορεί να μην έχει χρόνο να πάρει ένα τηλέφωνο να πει "Χρόνια πολλά για την γιορτή σου" σε κάποιον από τους φίλους του????

Πόσος χρόνος απαιτήτε πια για μια τέτοια κίνηση, που δεν μπορεί να τον εξοικονομήσει???

Αποτέλεσμα, όταν εγώ σταμάτησα να τον παίρνω τηλέφωνο, να χαθούμε τελείος, τόσο που αμφιβάλω και αν θυμάτε ότι υπάρχω κιόλας, και αυτό, όπως προείπα έχει γίνει και με άλλους πιο στενούς του φίλους.

Ένα δεύτερο πράγμα που συμβαίνει, είναι όταν συναντώ κάποιον στόν δρόμο και με ρωτά το, για εμένα, εξοργιστικό.

"Τον..... τον βλέπεις?? Τη κάνει αυτή ή ψυχή?????"

Τότε ακούει από εμένα τα εξείς.

"Τον.........???, Το τηλέφωνό του το έχεις?....Ε, πάρε τον ίδιο και ρώτα τον τί κάνει, αφού έχεις το τηλέφωνό του, γιατί δεν τον παίρνεις???"

Τότε ο συνομιλητής μου έρχετε σε αμηχανία, λες και του ζητώ να ζωγραφίσει την γκουέρνικα, και μου απαντά ότι έχω δίκαιο και πρέπει κάποια στιγμή να τον πάρω, αλλά....Και αρχίζει να μου δίνει φτηνές δικαιολογίες, γιατί έχει χαθεί από όλους, λόγο υποχρεώσεων, κτλ κτλ, και ότι φταίει αυτό ή εκείνο, και όχι ο ίδιος.

Ένα ακόμα παράδειγμα που έχω πρόχειρο αφορά έναν παλιό μου συμφοιτητή που και με αυτόν έχω πια χαθεί.

Όσο ήμασταν στήν σχολή ήμασταν μαζί σχεδόν συνέχεια, κάναμε πολύ και καλή παρέα.

Τον είχα φιλοξενήσει σπίτι μου τόσο στήν Αθήνα όσο και στήν Φλώρινα που σπουδάζαμε.

Απ' όταν πήραμε τα πτυχία μας και μετά ούτε φωνή ούτε ακρόαση.

Κάποια στιγμή μετά από χρόνια, συναντηθήκαμε στό κέντρο της Αθήνας.

"Εχασα την ατζέντα με τα τηλέφωνα μου" μου είπε.

Του ξαναέδωσα το τηλέφωνό μου, κινητό και σταθερό, μου έδωσε και αυτός το δικό του, χάρηκε(?) πολύ που με ξαναβρήκε και συμφωνήσαμε να τηλεφωνηθούμε την άλλη μέρα το πρωί για να κανονίσουμε να πάμε για κανένα καφέ και να τα πούμε με την ησυχία μας.

Τον πήρα όπως είχαμε συμφωνήσει, η απάντηση που μου ήρθε ήταν ότι η κλήση μου προωθούνταν. Του άφησα μήνυμα, ενώ λίγο αργότερα του έστειλα sms.

Εδώ και πέντε χρόνια "περιμένω" απάντηση.

Ένα τελευταίο παράδειγμα, για να μην σας κουράσω είναι από ένα φιλικό μου ζευγάρι που πρόσφατα χώρισε.

Η αιτία, “Δεν μπορούσαμε να συνενοηθούμε.”

Σοβαρά??? γιατί του μιλούσες ξαφνικά Κινέζικα και δεν σε καταλάβαινε????

Όχι βέβαια, και φυσικά ούτε αυτός σου μιλούσε Κινέζικα και δεν καταλάβαινες εσύ, κοπέλα μου.

Και πέντε και βάλε χρόνια που τα είχατε πώς συνενοούσασταν, πώς καταλαβαίνατε ο ένας τον άλλο και τώρα δεν μπορείτε, εκτώς αν δεν συζητούσατε σοβαρά, αν παίζατε μικρά μου.

Αν η σχέση σας μέσα στόν γάμο μετατράπηκε από συναγωνιστική σε ανταγωνιστική, και ο εγωισμός σας σας εμπόδιζε να ΑΚΟΥΣΕΤΕ ο ένας τον άλλο, δεν είναι αδυναμία επικοινωνίας, κάτι άλλο είναι.....

Αυτά τα παραπάνω παραδείγματα, που είναι απλά ένα δείγμα, μπορούμε να τα χαρακτηρίσουμε αδυναμία, η ΆΡΝΗΣΗ επικοινωνίας?????

Πραγματικά δεν ξέρω τον λόγο που οι άνθρωποι η δυσκολεύονται η δεν επικοινωνούν πια.

Ειλικρινά δύσκολα θα πειστώ, ότι δεν μπορούν με όλα αυτά τα μέσα στήν διάθεσή τους.

Η δικές μου εμπειρίες είναι ότι δεν θέλουν.

Το γιατί, ας το ψάξει ο κάθε ένας μόνος του.

Δεν πιστεύω ότι δεν μπορεί κάποιος, εκεί που αναρωτιέτε "τη να κάνει ο ...." δεν μπορεί να βρεί ένα λεπτό να στείλει ένα sms, και να ρωτά "Που χάθηκες βρέ 'συ"

Λοιπάμε που το λέω αλλά δεν θέλει να το βρεί αυτό το λεπτό.

Η επικοινωνία, δέν θέλει κόπο ούτε έχει κάποια δυσκολία.

Θέλει ΘΕΛΗΣΗ και ΜΟΝΟ. Τίποτε άλλο.


21 σχόλια:

Σπύρος είπε...

Παλι καλά που τις άκουσες να μιλάνε, εδω πας για καφε και βλέπεις ζευγάρια που κάθονται στην καφετέρια 2 ωρες και δεν αλλάζουν κουβέντα, όλοι κρυβόμαστε μετά λέμε οτι φταίει η κοινωνία αλλα εμείς ειμαστε μέρος αυτής....

τι να πω...ΝΑ ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ..

Roadartist είπε...

συμφωνώ απόλυτα με τον Σπύρο! Αυτό το έχω παρατηρήσει και εγώ. Θλιβερή εικόνα! Οι άνθρωποι σήμερα είναι σαν να υπάρχουν απλά δίπλα, αλλά να μη ζουν "μαζί". Δεν ξερω φοβάμαι οτι η καθημερινότητα, το άγχος όλο αυτό ειναι που φταίει. Ολοι κλείνονται στο καβούκι τους. Εχω χάσει κ εγω φίλες-ους με το ίδιο τρόπο που τους έχασες κ εσυ Αλέξη και εχω ακουσει παρόμοιες ιστορίες κ απο αλλους. Πρόσφατα μια φιλη μου επιασε δουλεια (δουλευει καθημερινα 10ωρα), εχει και μια σχεση με ενα παιδι, και παει απο τοτε αλλαξε τα παντα. Εμας μας αφησε απ'εξω..και όποτε της έχουμε στειλει sms ή κανει πολυ καιρό να απαντήσει ή απαντά αλλα αποφεύγει την συνάντηση. Απο εκεί και πέρα σε τετοιες εξελιξεις εγω απλα δεν ασχολουμαι. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του στη ζωή. Γι'αυτό και καταλήγουμε στα 'σεμινάρια επικοινωνίας'..

ΥΓ ενδιαφέρον ποστ.

genna είπε...

ego kalhsperoudia tha afiso Alex
me sygxoreis pou grafo etsi alla anagkaio... esto ki etsi epikoinonia glukia einai, na eisai kala n' aporeis, pos g;inamai pio xelones ki ap' tis xelones...

Μετεωρίτης είπε...

ENNOEITAI
ότι ο τρόπος ζωής μας δεν βοηθά την επικοινωνία, δεν είναι τυχαίο που τα blogs έχουν τέτοια πέραση!
Όμως, όπως είπες ήδη, αν υπάρχει θέληση και είσαι ΑΝΟΙΧΤΟΣ... όλα γίνονται!
Ακόμα και αν επικοινωνήσουμε με τον... παλιό, καλό, παραδοσιακό τρόπο, ναι, ναι!!
Καλησπέρα!

Skouliki είπε...

σου εχω πει να μην στηνεις αφτι αχαχχαχχα

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Πόσο χαίρομαι που πρόλαβα και έζησα τις καλές εποχές, έστω και προς το τέλος τους.
Πιστεύω πως το κακό με την επικοινωνία των ανθρώπων ξεκίνησε από τότε που οι χειραφετημένες πλέον γυναίκες εκτός από το να εργάζονται, έχουν πλείστες άλλες ενασχολήσεις και ενδιαφέροντα.
Τις έχασε το σπίτι και η οικογένεια, δεν επικοινωνούν με τους πολύ δικούς τους ανθρώπους,λόγω ελλείψεως χρόνου.
Τα παιδιά τους λοιπόν μεγαλώνοντας σε τέτοιο περιβάλλον, μόνο τέτοια συμπεριφορά μπορούσαν να αναπτύξουν.
Ξεκίνησε από μεμονωμένες καταστάσεις αλλά τώρα είναι ανεπιστρεπτί γενικευμένο...

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

Alexis B είπε...

Lockheart > Καλησπέρα Σπύρο. Και είναι τόσο ευκολο να ανοιξεις το στόμα σου και να αρχίσεις να μιλάς, αρκεί να έχεις κάτι να πείς.

roadartist > Πραγματικά θλιβερή εικόνα, να βλέπεις ανθρώπους να είναι απλά διακοσμιτικά σε ένα χώρο.
Οσο για την φίλη σου, όταν θα χρειαστεί ένα φίλο, θα κοιτάξει γύρω της και θα δεί πώς είναι μόνη.
Και δεν θα της φταίει ουτε η δουλειά, ουτε η σχέση της παρά μόνο το κεφάλι της.
Και δέν νομίζω ότι χρειάζετε σεμινάριο, το να σηκώσεις το τηλέφωνο και να στείλεις ένα sms.
Ενα απλό "ΚΑΛΗΜΕΡΑ"

Genna > Το σημαντικο είναι η "καλησπέρα" που μου άφησες και ας ήταν γραμμένη και στά Κινέζικα.
Είναι πραγματικά θλιβερό και κατάντια για τόν άνθρωπο, το να πάς να τόν αγκίξεις και να ΚΡΥΒΕΤΕ.
Ντρέπετε για το κενό που κουβαλάει, αντί να προσπαθήσει να το γεμίσει.

Μετεωρίτης > Τόν τρόπο ζωής μας εμείς τόν καθορίζουμε, και οι δρόμοι επικοινωνίας, έχουν γίνει πολλοί και εύκολοι.
Τό ερώτημα λοιπών που τηθετε είναι και παραμένει. ΘΕΛΟΥΜΕ?????
Όμως, εγώ έχω νοσταλγίσει, να βρώ ένα φάκελλο στήν πόρτα μου με μιά κάρτα γραμμένη στό χερι να γράφει "Χρόνια πολλά"

skouliki > Καλά. Από αυρίο θα κυκλοφορώ με ωτοασπίδες!!!!!!!

φύρδην μίγδην > Στήνουμε τα παιδιά μπροστά στην τηλεόραση για να κάτσουν ήσυχα, να τά ξεφορτοθουμε στην πραγματικότητα και αναπόφευκτα πλέων, αφού "τρέφοντε" με σκουπίδια να καταντούν ζωντανοί σκουπιδοντενεκέδες.
Οσο γιά τόν χρόνο, οταν θέλεις πάντα υπάρχει χρόνος γιά όλα.

Πολλές πολλές καλησπέρες σέ όλους, νά είστε καλά.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Kαλά τα λες.Δεν είναι ότι δε μπορούμε να βρούμε 5 λεπτά από το χρόνο μας για να τον διαθέσουμε για τον άλλο.Είναι ότι δε θέλουμε γιατί έχουμε γίνει εγωϊστές,νάρκισσοι και γιατί η επικοινωνία θέλει συνεχή προσπάθεια και από τους 2 ενδιαφερόμενους.Δεν υπάρχει χρόνος για τον άλλο γιατί καλύπτεται όλος από το εγώ μας.Δεν το καταλαβαίνουμε και ρίχνουμε πάντα το φταίξιμο στον άλλον.

------ είπε...

Αλέξη μου η επικοινωνία...όπως και οι σχέσεις θέλουν δουλειά πολλή..και από τις δυο μεριές..
γιαυτο αν πράγματι θες να επικοινωνήσεις πρέπει να επιμείνεις...να μην τα παρατήσεις...να κάνεις τον άλλο να βγει από το καβούκι του...είσαι διατεθιμένος να κάνεις κάτι τέτοιο;;

Alexis B είπε...

Ολα θα πάνε καλά > Καλά τα λές πολύ καλά.
Καλησπέρα να έχεις

Νανα > Οταν ό ένας μόνο προσπαθεί και ο/η άλλος/η χώνοντε στό "καβούκι" τους και εσύ προσπαθείς, και απλά τρώς στά μούτρα "δουλειές", "υποχρεώσεις", και άλλες δικαιολογίες του, μετα συνχωρίσεως, κερατά, κάποια στιγμή κουράζεσε, και εγώ όταν συμβαίνει αυτό τραβάω μια κλωτσιά και εκτωξεύω και αυτόν/ην και τό καβούκι του/της στά πέρατα της οικουμένης.
Δεν έχω καιρό γιά χάσημο.
Πάω γιά φρέσκα.
Μεγάλη καλησπέρα

ZouZouna είπε...

Γιατί χανόμαστε??? Είσαι κι εσύ "ρομαντικός" και ρωτάς ε? ρώτησα τον εαυτό μου καμμιά δεκαριά χρόνια, ίσως και παραπάνω, "χάνοντας" φίλους. Γιατί οι άνθρωποι είναι βλαμένοι καταλήγω και τόσο άξιζαν, οπότε συνεχίζω. δεν γίνεται αλλιώς..... φιλιά καλό βράδυ. Ντύσου γιορτινά και παραμέρισε τους προβληματισμούς για λίγο. Ισως πονέσει λιγότερο η απουσία.......

Ανώνυμος είπε...

Κι εγώ πιστεύω ότι είναι θέμα θέλησης να επικοινωνήσεις με τους γύρω σου…φυσικά η ζωή μας έγινε ένας ατελείωτος αγώνας γεμάτος άγχος και φυσικά όταν αλλάζουν οι συνθήκες ζωής όπως γάμος και παιδιά , ο χρόνος μας γίνεται ακόμα λιγότερος…αλλά έτσι όπως διάβαζα το κείμενό σου σκέφτηκα ότι μερικές φορές χανόμαστε με παλιούς φίλους γιατί αυτός ο κύκλος έχει κλείσει …για τον ένα ή τον άλλο ή και τους δύο…δεν έχει να προσφέρει τίποτα περισσότερο και αυτό δεν είναι πάντα κακό…!

Όπως κι αν έχει πάμε για νέες παρέες η ζωή συνεχίζεται και οι αλλαγές όταν είναι θετικές είναι και ευπρόσδεκτες !

Πέρασα να σου ευχηθώ καλές γιορτές να τις περάσεις όμορφα με τους δικούς σου αγαπημένους…και το νέο έτος να σου φέρει υγεία και επιτυχία σε ότι επιθυμεί

Vrakas Kostas είπε...

Η επικοινωνια ειναι Τεχνη Αλεξη!
Και μαλιστα Τεχνη χωρις εισαγωγικα!
Και ως γνωστον η Τεχνη, δεν ειναι ευκολη και για...τον καθενα!
Πρεπει να την μαθεις!Οχι πιθανον με σεμιναρια,αλλα με επιμονες και επιπονες προσπαθειες!Χωρις τον φοβο της απορριψης και του..μην κανω λαθη!
Η τελεια επικοινωνια ειναι οταν περισσεουν τα λογια!!!Μια ματια φτανει!Εστω μια λεξη αντε!Καλησπερα!

Μετεωρίτης είπε...

κι εμένα μου έχουν λείψει τα γράμματα... τα αληθινά γράμματα, όχι τα...mails!

Καλησπέρα!

maria λεμονατη! είπε...

μου εχει τυχει να διαπλικτιζομαι με τον αντρα μου και να θελω να τον προσεγγισω για συγνωμη.
μεσα στο κεφαλι μου βλεπω οτι θελω να κανω...να σηκωθω απο την καρεκλα μου, να παω να τον αγκαλιασω, να του μιλησω...και καθομαι εκει παγωμενη και κλειστη σαν στρειδι ανικανη να κανω το οτιδηποτε. στην ατμοσφαιρα πλανιεται μια παγωμαρα, ενα κενο.
πολλες φορες με εχει πλησιασει ο γιαννης πρωτος. τωρα μαφηνει να προσπαθησω. δεν ειναι ευκολο. εχω κανει ομως προοδους. δεν ειναι οτι δεν θελω...για καποιον ηλιθιο λογο δεν μπορω...το δεν θελω και το δεν μπορω μπορουν να μπλεχτουνε καποιες φορες...
επιασα ενα μεμονωμενο παραδειγμα αλλα αυτο μου ηρθε στο μυαλο διαβαζοντας το κειμενο σου...

Skouliki είπε...

χρονια πολλα ..και καλη χρονια

φιλακιααααααα

o βασιλιάς του δάσους είπε...

epikinonia????

oloi gia tin agapi epikinonoun kai oloi monoi tous zoune..
:)))
kalinixta eimouna perastikos kai vrika endiaferon to thema..
malinixta stin parea..

Poet1 είπε...

Δεν υπαρχει επικοινωνια στη σημερινη εποχη... Υπαρχουμε για να υπαρχουμε... Μιλαμε για να μιλαμε... Σκορπιες λεξεις για να λεμε οτι μιλησαμε με τον αλλον και ανταλλαξαμε και... Μια καλημερα...

Ανώνυμος είπε...

Μου άρεσε πολύ το κειμενό σου..
Και με πόνεσε γιατί το βλέπω κι εγώ από τα 16 μου...
Συμμαθητές και φίλοι μου που τελειώνουν τα φροντιστήρια 12 και 1 το βράδυ...Χάνονται...Χανόμαστε μεταξύ μας...
Η διάθεση υπάρχει(;)
Αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι όποιος γουστάρει βρίσκει χρόνο...
Απ' την άλλη πάρε παράδειγμα εμένα,εγώ έχω να σε επισκεφθώ εδώ 1 μήνα..Τόσο καιρό εχω να μπω στο ιντερνετ βασικά...Δεν είναι ότι δεν ήθελα...Ούτε όμως ότι δεν μπορούσα-απόλυτα τουλάχιστον...
Θα πρέπει να θέσουμε υπ'όψη μας πάντως ότι σήμερα υπάρχει ΑΝΑΓΚΗ για επικοινωνία...
Θέλουμε να μιλήσουμε και κολώνουμε...
Γιατί;
Η ρήση του Σαμαράκη δε θα μπορούσε ποτέ να είναι πιο επίκαιρη: "Ποτέ οι στέγες των ανθρώπων δεν ήταν τόσο κοντά και οι ψυχες των ανθρώπων τόσο μακριά"
Σε χαιρετώ,
Απόστολος Βέροια

Poet1 είπε...

Καλησπερα Αλεξη.Ευχομαι καλες γιορτες και καλα Χριστουγεννα !

Alexis B είπε...

Αγριοκερασοζουζούνα > Συμφωνώ σε όλα. Μέσα με τα τέσσερα.
Τί να πώ παραπάνω.
Τα είπες όλα, όσο γιά τα γιορτινα, ετοιμάζομαι.
Να είσαι καλά

Trelofantasmeni > Δέν νομίζω ότι μιά πραγματική φιλία μπορεί ευκολα να κλείσει έναν κύκλο και να τελειώσει.
Πάντα ό ένας θά έχει να προσφαίρει κάτι στόν άλλο.
Τώρα άν η "φιλία" είναι μόνο κατ' εφημισμό τότε ναι, μπορεί να τελειώσει
Ευχαριστώ για τίς ευχές και αντεύχομαι τα καλήτερα

Vrakas Kostas > Σύμφωνοι.
Η επικοινωνία είναι τέχνη, αλλά την έχουμε έμφυτη μέσα μας, είναι ένα ταλέντο, που είναι στήν διακριτηκή ευχέρια του καθε 'νως μας να τό καλλιεργήσει και να τό αναπτύξει

Μαρία Λεμονάτη > "και καθομαι εκει παγωμενη και κλειστη σαν στρειδι ανικανη να κανω το οτιδηποτε. στην ατμοσφαιρα πλανιεται μια παγωμαρα, ενα κενο." Ενας φόβος?
Μήπως χάλασε αυτό το τόσο όμορφο πού είχαμε πρίν τόν διαπληκτησμό?
Τό ότι έχεις κάνει προόδους είναι κάτι υπέροχο.
Τό επόμενο βήμα είναι να μάθετε να μήν διαπληκτήζεστε, αλλά να μιλάτε.

skouliki > Ευχαριστώωωωωωω

Wasilias tou dasous > Καλός ήρθες.
Πάντα ευπρόσδεκτος.

Donald > Απλά ανταλάσουμε λέξεις, χωρίς κανένα ουσιαστικό νόημα, και μεγάλα κενά γεμάτα σιωπή, είτε γιατί δέν έχουμε να πούμε τίποτα η γιατί δεν καταλαβαίνουμε και δεν καταλαβαινόμαστε.
Και τό χειρότερο, δεν προσπαθούμε να καταλάβουμε και να γίνουμε κατανοητοί

Απόστολε > "Απ' την άλλη πάρε παράδειγμα εμένα,εγώ έχω να σε επισκεφθώ εδώ 1 μήνα..Τόσο καιρό εχω να μπω στο ιντερνετ βασικά...Δεν είναι ότι δεν ήθελα...Ούτε όμως ότι δεν μπορούσα-απόλυτα τουλάχιστον..."
Τώρα όμως Απόστολε είσαι εδώ στό χώρο μου, πάντα ευπρόσδεκτος, διαβάζεις το κείμενό μου και μου αφήνεις και σχόλιο.
Υπάρχει λοιπών θέληση

Μετεωρίτης > Εχω νοσταλγίσει την εποχή που καθόμουν στό γραφείο μου και έγραφα κάρτες, μία εποχή που έστελνα και ελάμβανα κάρτες, και τα ταχειδρομεία δεν διακινούσαν μόνο λογαριασμούς!!!!!!!

Donald > Ευχαριστώ πολύ.
Να είσαι καλά.