Πρός τα Χριστούγεννα

Τα Χριστούγεννα πλησίαζαν, η πόλη είχε στολιστεί από καιρό μάλιστα.
Όλα ήταν φωτεινά και χρωματιστά στολίδια είχαν τοποθετηθεί παντού. Δρόμοι και πλατείες είχαν στολιστεί, και τα βράδια φωτίζονταν με χρωματιστά φώτα.
Στό κέντρο της πόλης ένα μεγάλο χριστουγεννιάτικο δένδρο ήταν τοποθετημένο στήν μέση της πλατείας και, την νύχτα, φωτιζόταν από εκατοντάδες πολύχρωμα λαμπιόνια.
Όλα τα καταστήματα ήταν διακοσμημένα με περίτεχνα στολίδια, και από παντού ακούγονταν τα σχετικά τραγούδια.
Αυτός ανοιξε την πόρτα του σπιτιού του και βγήκε έξω. Έκανε κρύο, και κούμπωσε το μπουφάν του.
Περπατούσε χαλαρά στό δρόμο, έναν δρόμο γεμάτο από ανθρώπους, άντρες γυναίκες, παιδιά, άλλοι κρατούσαν σακούλες με διάφορα πράγματα, άλλοι κοιτούσαν τις βιτρίνες και άλλοι μπαινόβγαιναν στα καταστήματα που ήταν γεμάτα κόσμο.
Σταμάτησε στο ΑΤΜ της τράπεζας και πήρε κάποια χρήματα.
Πλήρωσε κάποιους λογαριασμούς και μπήκε σε ένα κατάστημα και αυτός.
Ήθελε να αγοράσει κάποια δώρα για τα ανίψια του, τί όμως να τους πάρει?
Είχαν μεγαλώσει πια και τα πράγματα που ήθελαν δεν ήταν τα ίδια όπως παλιά.
Τα είχε ψαρέψει όμως και ήξερε τί ήθελαν.
Αγόρασε τα δώρα
Θα πάθουν τα μικρά όταν τα δουν, σκέφτικε και χαμογέλασε με νόημα.
Περνώντας από ένα βιβλιοπωλείο, σταμάτησε στήν βιτρίνα, μπήκε μέσα.
Αγόρασε ένα λεύκωμα που το είχε βάλει στο μάτι από καιρό.
Του άρεσαν τα λευκώματα και είχε αρκετά.
Εξασκούν το μάτι και δίνουν ιδέες, είχε πει σε κάποιο πωλητή σε ένα βιβλιοπωλείο, παλαιότερα που είχαν πιάσει την κουβέντα.
Ξαναβγήκε έξω στόν δρόμο και συνέχισε να περπατάει.
Είχε να πάρει κάτι ακόμα για μια καλή του φίλη που έμενε μακριά.
Θα της πάρω κάτι μικρό και ανθεκτικό, για να μπορεί να μεταφερθεί με το ταχυδρομείο χωρίς να καταστραφεί, αλλά και ωραίο.
Της διάλεξε κάτι, χωρίς πολύ κόπο, ήξερε ότι αυτή δεν θα δώσει βάση τόσο στό δώρο, όσο στήν χειρονομία.
Περνώντας έξω από ένα κατάστημα με ρούχα, είδε ένα σετάκι που του άρεσε και μπήκε μέσα.
Μετά από λίγο βγήκε κρατώντας στο χέρι την σακούλα με τα ρούχα.
Αισθανόταν τυχερός γιατί, όπως είπε η πωλήτρια που τον εξυπηρέτησε ήταν το τελευταίο σετάκι στό νούμερό του.

Είχε τελειώσει με τα ψώνια του και άρχισε να περπατά προς το σπίτι του.

Πέρασε από ένα καφέ με αρκετό κόσμο, του άρεσε η ατμόσφαιρα και αποφάσισε να κάτσει να πάρει έναν καφέ.

Κάθισε σε ένα τραπεζάκι, παράγγιλε και έβγαλε από την σακούλα το λεύκωμα, άρχισε να το ξεφυλλίζει κοιτώντας με προσοχή τις φωτογραφίες και διαβάζοντας τις λεζάντες.

Ήπιε τον καφέ του, και σηκώθηκε, έκανε νόημα στήν σερβιτόρα, και αφού πλήρωσε, ξεκίνησε για το σπίτι του.
Είχε απομακρυνθεί πολύ από αυτό και προτίμησε να γυρίσει με το λεωφορείο.
Έβγαλε ένα εισιτήριο από την τσέπη του και στάθηκε στήν στάση να περιμένει μαζί με άλλους.
Το λεωφορείο έφτασε, ήταν γεμάτο, μπήκε μέσα και στριμώχτηκε μαζί με τους άλλους.
Από παντού ακούγονταν τριξίματα από σακούλες, οι γιορτές ήταν κοντά και όλοι οι άνθρωποι ψώνιζαν πράγματα που προορίζονταν για δώρα, είτε για άλλους ή για τους εαυτούς τους.
Ούτος η άλλος ο 13ος μισθός ήταν μια ευκαιρία για λίγη κρεπάλη.
Εφτασε στό σπίτι, τακτοποίησε τα πράγματα που είχε πάρει.
Κοίταξε γύρω του το σπίτι ήταν αστόλιστο, με την δουλειά του και τα διάφορα που είχε να κάνει, δεν είχε βρεί την ευκαιρία, τον χρόνο να το κάνει.
Αποφάσισε ότι ήταν η κατάλληλη στιγμή για αυτό.
Κατέβηκε στήν αποθήκη και βρήκε το πλαστικό χριστουγεννιάτικο δένδρο τυλιγμένο σε σελοφάν.
Το πήρε και το ανέβασε στό διαμέρισμα του, έφερε και μια κούτα με στολίδια.
Είδε ότι δεν ήταν αρκετά και βγήκε να αγοράσει μερικά ακόμα.
Γύρισε σπίτι του με τα καινούρια στολίδια που είχε πάρει και αφού έκανε πρώτα ένα καλό καθάρισμα στό σπίτι βάλθηκε να στολίζει το δέντρο και μετά όπου μπορούσε να κρεμάσει στολίδια Τελείωσε το στόλισμα και κάθισε στόν καναπέ και κοιτούσε ολόγυρα.
Στήν γωνία, δίπλα στό παράθυρο είχε βάλει το στολισμένο δένδρο, πάνω στήν κουρτίνα είχε κρεμάσει μπαλίτσες και φιόγκους από χρωματιστή φαρδιά κορδέλα, στα καρφιά των κάδρων είχε κρεμάσει μπαλίτσες, καμπανούλες και άλλα πολύχρωμα στολίδια.
Είχε διακοσμήσει ακόμα και ένα δενδράκι που κοσμούσε το μπαλόνι του με λίγες μπαλίτσες και φωτάκια που τα είχε βάλει ανάμεσα στά κλαδάκια του.
Το φως είχε αρχίσει σιγά σιγά να χάνετε.
Με όλα αυτά που είχε κάνει είχε περάσει η ώρα και δεν το είχε καταλάβει.
Κατάλαβε ότι πεινούσε, δεν είχε βάλει τίποτε στό στόμα του.
Ετοίμασε κάτι πρόχειρο να γευματίσει, δεν είχε κέφι για πολλά πολλά.
Οταν τελείωσε πήγε στο τηλέφωνο.
Κανόνισε την μέρα που θα πήγαινε να δώσει τα δώρα στά ανίψια του, δυστιχώς δεν ήταν η μέρα των χριστουγέννων, θα έφευγαν, ήταν καλεσμένοι αλλού και έτσι κανόνισε μια άλλη μέρα.
Είχε πια σκοτινιάσει για τα καλά.
Τα φωτάκια από τα διπλανά σπίτια άρχισαν να αναβοσβήνουν βάφοντας την νύχτα με μια μεγάλη παλέτα χρωμάτων, βγήκε και αυτός και έβαλε τα φωτάκια, που είχε βάλει στό δένδρο του μπαλκονιού του στό ρεύμα, αυτά άρχισαν να αναβοσβήνουν προσθέτοντας και αυτά το χρωματιστό φως τους στήν πολύχρωμα φωτισμένη γειτονιά.
Άναψε και τα φωτάκια του πλαστικού χριστουγεννιάτικου δένδρου του, έσβησε τα μεγάλα φώτα, αφήνοντας μόνο ένα μικρό πορτατίφ, έβαλε ένα ποτό και κάθισε πάλι στόν καναπέ.
Πάτησε το κουμπί στό τηλεκοντρόλ του cd και σήκωσε το ποτήρι στόν αέρα.
-Στήν υγειά σου μεγάλε, μονολόγησε και ήπιε μια γουλιά.
Στήν υγειά σου........